παραφωνία
Greek
Etymology
Borrowed from French paraphonie.
Pronunciation
- IPA(key): [paɾafoˈnia]
- Hyphenation: πα‧ρα‧φω‧νί‧α
Declension
declension of παραφωνία
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | παραφωνία • | παραφωνίες • |
| genitive | παραφωνίας • | παραφωνιών • |
| accusative | παραφωνία • | παραφωνίες • |
| vocative | παραφωνία • | παραφωνίες • |
Derived terms
- παράφωνος (paráfonos, “dissonant, discordant”)
Related terms
- δυσαρμονία f (dysarmonía, “dissonance, disharmony”)
- ασυμφωνία f (asymfonía, “dissonance”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.