πανικοβάλλομαι
Greek
Verb
πανικοβάλλομαι • (panikovállomai) (simple past πανικοβλήθηκα, active πανικοβάλλω)
Conjugation
πανικοβάλλομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | πανικοβάλλομαι | θα πανικοβάλλομαι | πανικοβαλλόμουν, πανικοβαλλόμουνα |
| 2nd person | πανικοβάλλεσαι | θα πανικοβάλλεσαι | πανικοβαλλόσουν, πανικοβαλλόσουνα | |
| 3rd person | πανικοβάλλεται | θα πανικοβάλλεται | πανικοβαλλόταν, πανικοβαλλότανε | |
| 1st person | pl | πανικοβαλλόμαστε | θα πανικοβαλλόμαστε | πανικοβαλλόμασταν, πανικοβαλλόμαστε2 |
| 2nd person | πανικοβάλλεστε, πανικοβαλλόσαστε1 | θα πανικοβάλλεστε, πανικοβαλλόσαστε1 | πανικοβαλλόσασταν, πανικοβαλλόσαστε2 | |
| 3rd person | πανικοβάλλονται | θα πανικοβάλλονται | πανικοβάλλονταν, πανικοβαλλόντανε, πανικοβαλλόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | πανικοβληθώ | θα πανικοβληθώ | πανικοβλήθηκα |
| 2nd person | πανικοβληθείς | θα πανικοβληθείς | πανικοβλήθηκες | |
| 3rd person | πανικοβληθεί | θα πανικοβληθεί | πανικοβλήθηκε | |
| 1st person | pl | πανικοβληθούμε | θα πανικοβληθούμε | πανικοβληθήκαμε |
| 2nd person | πανικοβληθείτε | θα πανικοβληθείτε | πανικοβληθήκατε | |
| 3rd person | πανικοβληθούν, πανικοβληθούνε | θα πανικοβληθούν, θα πανικοβληθούνε | πανικοβλήθηκαν, πανικοβληθήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | — | |
| 2nd person | pl | —3 | πανικοβληθείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω πανικοβληθεί, έχεις πανικοβληθεί έχει πανικοβληθεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω πανικοβληθεί, θα έχεις πανικοβληθεί, θα έχει πανικοβληθεί, … | |||
| Past perfect | είχα πανικοβληθεί, είχες πανικοβληθεί, είχε πανικοβληθεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existence of these forms is doubtful | ||||
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.