παγιδεύω
Greek
Verb
παγιδεύω • (pagidévo) (simple past παγίδεψα, παγίδευσα, passive παγιδεύομαι)
Conjugation
παγιδεύω παγιδεύομαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | παγιδεύω | παγιδεύσω, παγιδέψω | παγιδεύομαι | παγιδευτώ |
2 sg | παγιδεύεις | παγιδεύσεις, παγιδέψεις | παγιδεύεσαι | παγιδευτείς |
3 sg | παγιδεύει | παγιδεύσει, παγιδέψει | παγιδεύεται | παγιδευτεί |
1 pl | παγιδεύουμε, [‑ομε] | παγιδεύσουμε, [‑ομε], παγιδέψουμε, [‑ομε] | παγιδευόμαστε | παγιδευτούμε |
2 pl | παγιδεύετε | παγιδεύσετε, παγιδέψετε | παγιδεύεστε, παγιδευόσαστε | παγιδευτείτε |
3 pl | παγιδεύουν(ε) | παγιδεύσουν(ε), παγιδέψουν(ε) | παγιδεύονται | παγιδευτούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | παγίδευα | παγίδεψα, παγίδευσα | παγιδευόμουν(α) | παγιδεύτηκα |
2 sg | παγίδευες | παγίδεψες, παγίδευσες | παγιδευόσουν(α) | παγιδεύτηκες |
3 sg | παγίδευε | παγίδεψε, παγίδευσε | παγιδευόταν(ε) | παγιδεύτηκε |
1 pl | παγιδεύαμε | παγιδεύσαμε, παγιδέψαμε | παγιδευόμασταν, (‑όμαστε) | παγιδευτήκαμε |
2 pl | παγιδεύατε | παγιδεύσατε, παγιδέψατε | παγιδευόσασταν, (‑όσαστε) | παγιδευτήκατε |
3 pl | παγίδευαν, παγιδεύαν(ε) | παγίδεψαν, παγιδεύσαν(ε), παγίδευσαν | παγιδεύονταν, (παγιδευόντουσαν) | παγιδεύτηκαν, παγιδευτήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα παγιδεύω ➤ | θα παγιδεύσω / παγιδέψω ➤ | θα παγιδεύομαι ➤ | θα παγιδευτώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα παγιδεύεις, … | θα παγιδεύσεις / παγιδέψεις, … | θα παγιδεύεσαι, … | θα παγιδευτείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … παγιδεύσει / παγιδέψει έχω, έχεις, … παγιδευμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … παγιδευτεί είμαι, είσαι, … παγιδευμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … παγιδεύσει / παγιδέψει είχα, είχες, … παγιδευμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … παγιδευτεί ήμουν, ήσουν, … παγιδευμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … παγιδεύσει / παγιδέψει θα έχω, θα έχεις, … παγιδευμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … παγιδευτεί θα είμαι, θα είσαι, … παγιδευμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | παγίδευε | παγίδεψε, παγίδευσε | — | παγιδέψου |
2 pl | παγιδεύετε | παγιδεύστε, παγιδέψτε | παγιδεύεστε | παγιδευτείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | παγιδεύοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας παγιδεύσει / παγιδέψει ➤ | παγιδευμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | παγιδεύσει, παγιδέψει | παγιδευτεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.