οριστικός
See also: ὁριστικός
Greek
Etymology
From Ancient Greek ὁριστικός (horistikós).
Adjective
οριστικός • (oristikós) m (feminine οριστική, neuter οριστικό)
Declension
declension of οριστικός
number case / gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | οριστικός | οριστική | οριστικό | οριστικοί | οριστικές | οριστικά |
genitive | οριστικού | οριστικής | οριστικού | οριστικών | οριστικών | οριστικών |
accusative | οριστικό | οριστική | οριστικό | οριστικούς | οριστικές | οριστικά |
vocative | οριστικέ | οριστική | οριστικό | οριστικοί | οριστικές | οριστικά |
Derived terms
- οριστική έγκλιση (oristikí égklisi)
- οριστικό άρθρο (oristikó árthro)
Further reading
- οριστικός in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.