ομολογούμαι
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /omoloˈɣume/
- Hyphenation: ο‧μο‧λο‧γού‧μαι
Verb
ομολογούμαι • (omologoúmai) passive (simple past ομολογήθηκα, active ομολογώ)
- confess, be confessed
- (only in third person singular present) it is to be confessed, it is to be admitted, admittedly
- Ομολογείται ότι το συγκεκριμένο τραγούδι δεν ήταν πολύ καλό αλλά έχει θαυμαστές.
- Omologeítai óti to sygkekriméno tragoúdi den ítan polý kaló allá échei thavmastés.
- It is to be confessed that the song in question wasn't very good but it has admirers.
Conjugation
ομολογούμαι
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | ομολογούμαι | ομολογιόμουν, ομολογιόμουνα | θα ομολογούμαι | να ομολογούμαι | |
2s | ομολογείσαι | ομολογιόσουν, ομολογιόσουνα | θα ομολογείσαι | να ομολογείσαι | — |
3s | ομολογείται | ομολογιόταν, ομολογιότανε | θα ομολογείται | να ομολογείται | |
1p | ομολογούμαστε, ομολογόμαστε | ομολογιόμαστε, ομολογιόμασταν | θα ομολογούμαστε | να ομολογούμαστε | |
2p | ομολογείστε, ομολογόσαστε | ομολογιόσαστε, ομολογιόσασταν | θα ομολογείστε | να ομολογείστε | ομολογείστε |
3p | ομολογούνται | ομολογιόνταν, ομολογιούνταν, ομολογιόντουσαν, ομολογιόντανε | θα ομολογούνται | να ομολογούνται | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | ομολογηθώ | ομολογήθηκα | θα ομολογηθώ | να ομολογηθώ | |
2s | ομολογηθείς | ομολογήθηκες | θα ομολογηθείς | να ομολογηθείς | ομολογήσου |
3s | ομολογηθεί | ομολογήθηκε | θα ομολογηθεί | να ομολογηθεί | |
1p | ομολογηθούμε | ομολογηθήκαμε | θα ομολογηθούμε | να ομολογηθούμε | |
2p | ομολογηθείτε | ομολογηθήκατε | θα ομολογηθείτε | να ομολογηθείτε | ομολογηθείτε |
3p | ομολογηθούν, ομολογηθούνε | ομολογήθηκαν, ομολογηθήκανε, ομολογηθήκαν | θα ομολογηθούν, θα ομολογηθούνε | να ομολογηθούν, να ομολογηθούνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω ομολογηθεί | είχα ομολογηθεί | θα έχω ομολογηθεί | να έχω ομολογηθεί | |
2s | έχεις ομολογηθεί | είχες ομολογηθεί | θα έχεις ομολογηθεί | να έχεις ομολογηθεί | |
3s | έχει ομολογηθεί | είχε ομολογηθεί | θα έχει ομολογηθεί | να έχει ομολογηθεί | |
1p | έχουμε ομολογηθεί | είχαμε ομολογηθεί | θα έχουμε ομολογηθεί | να έχουμε ομολογηθεί | |
2p | έχετε ομολογηθεί | είχατε ομολογηθεί | θα έχετε ομολογηθεί | να έχετε ομολογηθεί | |
3p | έχουν ομολογηθεί | είχαν ομολογηθεί | θα έχουν ομολογηθεί | να έχουν ομολογηθεί | |
Participle: | — | Non-finite ‡ | ομολογηθεί | 75 pass2 ούμαι1 | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. | |||||
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.