ξοδεύω

Greek

Etymology

From Byzantine Greek ἐξοδεύω (exodeúō)

Verb

ξοδεύω • (xodévo) (simple past ξόδεψα, passive ξοδεύομαι)

  1. (transitive) spend, expend (money)
    Κάθε βράδυ ξοδεύει μια περιουσία. ― Káthe vrády xodévei mia periousía. ― He spends a fortune every night.
  2. (transitive) spend, (time)
    Ξόδεψα όλη τη ζωή μου για σένα. ― Xódepsa óli ti zoḯ mou gia séna. ― I spent all my life for you.
  3. (transitive) spend, use up, consume (anything consumable)
    Ξοδέψαμε όλο το ζεστό νερό. ― Xodépsame ólo to zestó neró. ― We've used up all the hot water.

Conjugation
ξοδεύω
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  ξοδεύω ξόδευα θα ξοδεύω να ξοδεύω
2s  ξοδεύεις ξόδευες θα ξοδεύεις να ξοδεύεις ξόδευε
3s  ξοδεύει ξόδευε θα ξοδεύει να ξοδεύει
1p  ξοδεύουμε,  ξοδεύομε ξοδεύαμε θα ξοδεύουμε,  ξοδεύομε να ξοδεύουμε,  ξοδεύομε
2p  ξοδεύετε ξοδεύατε θα ξοδεύετε να ξοδεύετε ξοδεύετε
3p  ξοδεύουν,  ξοδεύουνε ξόδευαν,  ξοδεύαν,  ξοδεύανε θα ξοδεύουν,  ξοδεύουνε να ξοδεύουν,  ξοδεύουνε
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  ξοδέψω ξόδεψα θα ξοδέψω να ξοδέψω
2s  ξοδέψεις ξόδεψες θα ξοδέψεις να ξοδέψεις ξόδεψε
3s  ξοδέψει ξόδεψε θα ξοδέψει να ξοδέψει
1p  ξοδέψουμε,  ξοδέψομε ξοδέψαμε θα ξοδέψουμε,  ξοδέψομε να ξοδέψουμε,  ξοδέψομε
2p  ξοδέψετε ξοδέψατε θα ξοδέψετε να ξοδέψετε ξοδέψτε,  ξοδεύτε
3p  ξοδέψουν,  ξοδέψουνε ξόδεψαν,  ξοδέψαν,  ξοδέψανε θα ξοδέψουν,  ξοδέψουνε να ξοδέψουν,  ξοδέψουνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω ξοδέψει είχα ξοδέψει θα έχω ξοδέψει να έχω ξοδέψει
2s  έχεις ξοδέψει είχες ξοδέψει θα έχεις ξοδέψει να έχεις ξοδέψει έχε ξοδεμένο
3s  έχει ξοδέψει είχε ξοδέψει θα έχει ξοδέψει να έχει ξοδέψει
1p  έχουμε ξοδέψει είχαμε ξοδέψει θα έχουμε ξοδέψει να έχουμε ξοδέψει
2p  έχετε ξοδέψει είχατε ξοδέψει θα έχετε ξοδέψει να έχετε ξοδέψει έχετε ξοδεμένο
3p  έχουν ξοδέψει είχαν ξοδέψει θα έχουν ξοδέψει να έχουν ξοδέψει
Alternative* perfect:  έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) ξοδεμένο
pluperfect:    είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) ξοδεμένο
future perfect:    θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) ξοδεμένο
subjunctive:    να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) ξοδεμένο
Participle:   ξοδεύοντας Non-finite ‡   ξοδέψει 17, 1a
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.