ξένος

Ancient Greek

Alternative forms

ξεῖνος (xeînos) – Epic, Ionic
ξέννος (xénnos) – Aeolic

Etymology

From ξένϝος (xénwos), perhaps from Pre-Greek.[1]. Also reflected in Albanian huaj (“alien”) from *ksōn(w)ja

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksé.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈksɛ.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkse.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkse.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkse.nos/

Adjective

ξένος • (xénos) m (feminine ξένη, neuter ξένον); first/second declension

foreign
strange, unusual

Declension

First and second declension of ξένος; ξένη; ξένον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ξένος xénos	ξένη xénē	ξένον xénon	ξένω xénō	ξένᾱ xénā	ξένω xénō	ξένοι xénoi	ξέναι xénai	ξένᾰ xéna
Genitive	ξένου xénou	ξένης xénēs	ξένου xénou	ξένοιν xénoin	ξέναιν xénain	ξένοιν xénoin	ξένων xénōn	ξένων xénōn	ξένων xénōn
Dative	ξένῳ xénōi	ξένῃ xénēi	ξένῳ xénōi	ξένοιν xénoin	ξέναιν xénain	ξένοιν xénoin	ξένοις xénois	ξέναις xénais	ξένοις xénois
Accusative	ξένον xénon	ξένην xénēn	ξένον xénon	ξένω xénō	ξένᾱ xénā	ξένω xénō	ξένους xénous	ξένᾱς xénās	ξένᾰ xéna
Vocative	ξένε xéne	ξένη xénē	ξένον xénon	ξένω xénō	ξένᾱ xénā	ξένω xénō	ξένοι xénoi	ξέναι xénai	ξένᾰ xéna
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ξένως xénōs			ξενώτερος xenṓteros			ξενώτᾰτος xenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of ξένος; ξένᾱ; ξένον (Doric)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ξένος xénos	ξένᾱ xénā	ξένον xénon	ξένω xénō	ξένᾱ xénā	ξένω xénō	ξένοι xénoi	ξέναι xénai	ξένᾰ xéna
Genitive	ξένοιο xénoio	ξένᾱς xénās	ξένοιο xénoio	ξένοιν xénoin	ξέναιν xénain	ξένοιν xénoin	ξένων xénōn	ξενᾶν xenân	ξένων xénōn
Dative	ξένῳ xénōi	ξένᾳ xénāi	ξένῳ xénōi	ξένοιν xénoin	ξέναιν xénain	ξένοιν xénoin	ξένοις xénois	ξέναις xénais	ξένοις xénois
Accusative	ξένον xénon	ξένᾱν xénān	ξένον xénon	ξένω xénō	ξένᾱ xénā	ξένω xénō	ξένους xénous	ξένᾱς xénās	ξένᾰ xéna
Vocative	ξένε xéne	ξένᾱ xénā	ξένον xénon	ξένω xénō	ξένᾱ xénā	ξένω xénō	ξένοι xénoi	ξέναι xénai	ξένᾰ xéna
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ξένως xénōs			ξενώτερος xenṓteros			ξενώτᾰτος xenṓtatos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Noun

ξένος • (xénos) m (genitive ξένου); second declension

of parties giving or receiving hospitality: host and much more commonly guest
stranger
one who is hired: hired worker, mercenary
foreigner

Declension

Second declension of ὁ ξένος; τοῦ ξένου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ ξένος ho xénos	τὼ ξένω tṑ xénō	οἱ ξένοι hoi xénoi
Genitive	τοῦ ξένου toû xénou	τοῖν ξένοιν toîn xénoin	τῶν ξένων tôn xénōn
Dative	τῷ ξένῳ tôi xénōi	τοῖν ξένοιν toîn xénoin	τοῖς ξένοις toîs xénois
Accusative	τὸν ξένον tòn xénon	τὼ ξένω tṑ xénō	τοὺς ξένους toùs xénous
Vocative	ξένε xéne	ξένω xénō	ξένοι xénoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

Ἄξεινος (Áxeinos)
Ἀριστόξενος (Aristóxenos)
Μενέξενος (Menéxenos)
ξενῐ́ᾱ (xeníā)
ξενῐ́ζω (xenízō)
ξενῐκός (xenikós)
ξένῐος (xénios)
Ξενοκλῆς (Xenoklês)
Ξενοκράτης (Xenokrátēs)
Ξενοφάνης (Xenophánēs)
Ξενοφῶν (Xenophôn)
Πολυξένη (Poluxénē)
πρόξενος (próxenos)
Πρόξενος (Próxenos)
Τιμόξενος (Timóxenos)

Descendants

English: xeno-

References

Beekes, Robert S. P. (2010), “ξένος”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), volume II, with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, page 1034

Greek

Etymology

From Ancient Greek ξένος (xénos).

Noun

ξένος • (xénos) m (plural ξένοι, feminine ξένη)

Declension

declension of ξένος

	singular	plural
nominative	ξένος •	ξένοι •
genitive	ξένου •	ξένων •
accusative	ξένο •	ξένους •
vocative	ξένε •	ξένοι •

Synonyms

αλλοδαπός m (allodapós)

Adjective

ξένος • (xénos) m (feminine ξένη, neuter ξένο)

Declension

declension of ξένος

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ξένος	ξένη	ξένο	ξένοι	ξένες	ξένα
genitive	ξένου	ξένης	ξένου	ξένων	ξένων	ξένων
accusative	ξένο	ξένη	ξένο	ξένους	ξένες	ξένα
vocative	ξένε	ξένη	ξένο	ξένοι	ξένες	ξένα
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ξένος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ξένος (o pio xénos), etc.)

Synonyms

see: αλλοδαπός (allodapós)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Beekes, Robert S. P. (2010), “ξένος”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), volume II, with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, page 1034

ξένος

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Noun

Declension

Derived terms

Descendants

References

Further reading

Greek

Etymology

Noun

Declension

Synonyms

Adjective

Declension

Synonyms