ξένη

See also: Ξένη

Ancient Greek

Pronunciation
 

Adjective

ξένη • (xénē)

  1. nominative and vocative feminine singular of ξένος (xénos)

Noun

ξένη • (xénē) f (genitive ξένης); ? declension

  1. female stranger, foreigner

Declension
First declension of ἡ ξένη; τῆς ξένης (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ἡ ξένη
hē xénē		 τὼ ξένᾱ
tṑ xénā		 αἱ ξέναι
hai xénai
Genitive τῆς ξένης
tês xénēs		 τοῖν ξέναιν
toîn xénain		 τῶν ξενῶν
tôn xenôn
Dative τῇ ξένῃ
têi xénēi		 τοῖν ξέναιν
toîn xénain		 ταῖς ξέναις
taîs xénais
Accusative τὴν ξένην
tḕn xénēn		 τὼ ξένᾱ
tṑ xénā		 τᾱ̀ς ξένᾱς
tā̀s xénās
Vocative ξένη
xénē		 ξένᾱ
xénā		 ξέναι
xénai
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkseni/
  • Hyphenation: ξέ‧νη
  • Homophones: Ξένη (Xéni), ξένοι (xénoi)

Noun

ξένη • (xéni) f (plural ξένες, feminine ξένος)

  1. foreigner, alien

Declension
declension of ξένη
singular plural
nominative ξένη • ξένες •
genitive ξένης • ξένων •
accusative ξένη • ξένες •
vocative ξένη • ξένες •

Adjective

ξένη • (xéni)

  1. Nominative, accusative and vocative singular feminine form of ξένος (xénos).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.