ντροπαλός

Greek

Etymology

From Byzantine Greek ἐντροπαλός (entropalós), from Ancient Greek ἐντρέπω (entrépō, to turn away), from ἐν (en, in, on) + τρέπω (trépō, to turn).

Pronunciation

  • IPA(key): /dɾopaˈlos/
  • Hyphenation: ντρο‧πα‧λός

Adjective

ντροπαλός (dropalós) m (feminine ντροπαλή, neuter ντροπαλό)

  1. shy, bashful, diffident, sheepish
    • 1823, Dionysios Solomos, Ύμνος εις την Ελευθερίαν [Hymn to Liberty]:
      Ἐκεῖ μέσα ἐκατοικοῦσες
      πικραμένη, ἐντροπαλή,
      κι ἕνα στόμα ἀκαρτεροῦσες,
      «ἔλα πάλι», νά σου πῇ.
      Ἐkeῖ mésa ἐkatoikoῦses
      pikraméni, ἐntropalí,
      ki ἕna stóma ἀkarteroῦses,
      «ἔla páli», ná sou pῇ.
      You dwelt in there,
      Bitter, shy,
      And you were waiting for a mouth,
      to tell you "come again".
    Είναι πολύ ντροπαλή και δεν υψώνει ποτέ την φωνή.Eínai polý ntropalí kai den ypsónei poté tin foní.She's very shy and never raises her voice.
    Το ντροπαλό σκυλί δεν εμπιστεύεται τους άγνωστους.To ntropaló skylí den empistévetai tous ágnostous.The shy dog doesn't trust strangers.

Declension

Synonyms

  • (shy, bashful): ντροπιάρης (dropiáris), συνεσταλμένος (synestalménos)

Antonyms

  • (shy, bashful): ξεδιάντροπος (xediántropos, shameless, impudent), αναιδής (anaidís, cocky, cheeky)

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.