μολογάω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὁμολογέω (homologéō, “to agree with”).

Pronunciation
  • IPA(key): /moloˈɣao/
  • Hyphenation: μο‧λο‧γά‧ω

Verb

μολογάω • (mologáo) (simple past μολόγησα, passive —)

  1. (colloquial) form of ομολογώ (omologó, “confess, admit”)

Conjugation
μολογώ, μολογάω
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  μολογώ, μολογάω μολογούσα, μολόγαγα θα μολογώ, θα μολογάω να μολογώ, να μολογάω
2s  μολογάς μολογούσες, μολόγαγες θα μολογάς να μολογάς μολόγα,  μολόγαγε
3s  μολογά, μολογάει μολογούσε, μολόγαγε θα μολογά, θα μολογάει να μολογά, να μολογάει
1p  μολογούμε, μολογάμε μολογούσαμε, μολογάγαμε θα μολογούμε, θα μολογάμε να μολογούμε, να μολογάμε
2p  μολογάτε μολογούσατε, μολογάγατε θα μολογάτε να μολογάτε μολογάτε
3p  μολογούν, μολογούνε, μολογάνε, μολογάν μολογούσαν, μολογούσανε, μολόγαγαν, μολογάγανε θα μολογούν, θα μολογούνε, θα μολογάνε, θα μολογάν να μολογούν, να μολογούνε, να μολογάνε, να μολογάν
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  μολογήσω μολόγησα θα μολογήσω να μολογήσω
2s  μολογήσεις μολόγησες θα μολογήσεις να μολογήσεις μολόγησε,  μολόγα
3s  μολογήσει μολόγησε θα μολογήσει να μολογήσει
1p  μολογήσουμε, μολογήσομε μολογήσαμε θα μολογήσουμε, θα μολογήσομε να μολογήσουμε, να μολογήσομε
2p  μολογήσετε μολογήσατε θα μολογήσετε να μολογήσετε μολογήστε
3p  μολογήσουν, μολογήσουνε μολόγησαν, μολογήσανε, μολογήσαν θα μολογήσουν, θα μολογήσουνε να μολογήσουν, να μολογήσουνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω μολογήσει είχα μολογήσει θα έχω μολογήσει να έχω μολογήσει
2s  έχεις μολογήσει είχες μολογήσει θα έχεις μολογήσει να έχεις μολογήσει
3s  έχει μολογήσει είχε μολογήσει θα έχει μολογήσει να έχει μολογήσει
1p  έχουμε μολογήσει είχαμε μολογήσει θα έχουμε μολογήσει να έχουμε μολογήσει
2p  έχετε μολογήσει είχατε μολογήσει θα έχετε μολογήσει να έχετε μολογήσει
3p  έχουν μολογήσει είχαν μολογήσει θα έχουν μολογήσει να έχουν μολογήσει
Alternative* perfect:  έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) μολογημένο
pluperfect:    είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) μολογημένο
future perfect:    θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) μολογημένο
subjunctive:    να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) μολογημένο
Participle:   μολογώντας Non-finite ‡   μολογήσει 58-ησ-2A1-2A1d
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.
*   Used with transitive senses
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.