κοινό

Greek

Adjective

κοινό • (koinó)

Nominative singular neuter form of κοινός (koinós).
Accusative singular neuter form of κοινός (koinós).
Vocative singular neuter form of κοινός (koinós).

Noun

κοινό • (koinó) n (uncountable)

public (people in general)
H έκθεση θα είναι ανοιχτή για το κοινό.
The exhibition will be open to the public.
audience

Declension

Declension of κοινό (koinó)

	singular
nominative	κοινό •
genitive	κοινού •
accusative	κοινό •
vocative	κοινό •

Derived terms

για το κοινό καλό (gia to koinó kaló, “pro bono”)
κοινή λογική (koiní logikí, “common sense”)
κοινός νους (koinós nous, “common sense”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.