κεντρικός

Greek

Adjective

κεντρικός • (kentrikós) m (feminine κεντρική, neuter κεντρικό)

central, pivotal, focal, main

Declension

declension of κεντρικός

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κεντρικός	κεντρική	κεντρικό	κεντρικοί	κεντρικές	κεντρικά
genitive	κεντρικού	κεντρικής	κεντρικού	κεντρικών	κεντρικών	κεντρικών
accusative	κεντρικό	κεντρική	κεντρικό	κεντρικούς	κεντρικές	κεντρικά
vocative	κεντρικέ	κεντρική	κεντρικό	κεντρικοί	κεντρικές	κεντρικά
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο κεντρικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο κεντρικός (o pio kentrikós), etc.)

degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
comparative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κεντρικότερος	κεντρικότερη	κεντρικότερο	κεντρικότεροι	κεντρικότερες	κεντρικότερα
genitive	κεντρικότερου	κεντρικότερης	κεντρικότερου	κεντρικότερων	κεντρικότερων	κεντρικότερων
accusative	κεντρικότερο	κεντρικότερη	κεντρικότερο	κεντρικότερους	κεντρικότερες	κεντρικότερα
vocative	κεντρικότερε	κεντρικότερη	κεντρικότερο	κεντρικότεροι	κεντρικότερες	κεντρικότερα
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο κεντρικότερος", etc)
absolute superlative	singular			plural
absolute superlative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κεντρικότατος	κεντρικότατη	κεντρικότατο	κεντρικότατοι	κεντρικότατες	κεντρικότατα
genitive	κεντρικότατου	κεντρικότατης	κεντρικότατου	κεντρικότατων	κεντρικότατων	κεντρικότατων
accusative	κεντρικότατο	κεντρικότατη	κεντρικότατο	κεντρικότατους	κεντρικότατες	κεντρικότατα
vocative	κεντρικότατε	κεντρικότατη	κεντρικότατο	κεντρικότατοι	κεντρικότατες	κεντρικότατα

Related terms

κέντρο n (kéntro, “centre”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.