καταφέρω

Greek

Verb

καταφέρω • (kataféro) (simple past κατέφερα, passive καταφέρομαι)

  1. land (a blow)
  2. (figuratively) inflict, attack

Conjugation
καταφέρω
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  καταφέρω κατέφερα θα καταφέρω να καταφέρω
2s  καταφέρεις κατέφερες θα καταφέρεις να καταφέρεις κατέφερε
3s  καταφέρει κατέφερε θα καταφέρει να καταφέρει
1p  καταφέρουμε,  καταφέρομε καταφέραμε θα καταφέρουμε,  καταφέρομε να καταφέρουμε,  καταφέρομε
2p  καταφέρετε καταφέρατε θα καταφέρετε να καταφέρετε καταφέρετε
3p  καταφέρουν,  καταφέρουνε κατέφεραν,  καταφέραν,  καταφέρανε θα καταφέρουν,  καταφέρουνε να καταφέρουν,  καταφέρουνε
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  καταφέρω κατέφερα θα καταφέρω να καταφέρω
2s  καταφέρεις κατέφερες θα καταφέρεις να καταφέρεις κατάφερε
3s  καταφέρει κατέφερε θα καταφέρει να καταφέρει
1p  καταφέρουμε,  καταφέρομε καταφέραμε θα καταφέρουμε,  καταφέρομε να καταφέρουμε,  καταφέρομε
2p  καταφέρετε καταφέρατε θα καταφέρετε να καταφέρετε καταφέρτε,  καταφέρετε
3p  καταφέρουν,  καταφέρουνε κατέφεραν,  καταφέραν,  καταφέρανε θα καταφέρουν,  καταφέρουνε να καταφέρουν,  καταφέρουνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω καταφέρει είχα καταφέρει θα έχω καταφέρει να έχω καταφέρει
2s  έχεις καταφέρει είχες καταφέρει θα έχεις καταφέρει να έχεις καταφέρει
3s  έχει καταφέρει είχε καταφέρει θα έχει καταφέρει να έχει καταφέρει
1p  έχουμε καταφέρει είχαμε καταφέρει θα έχουμε καταφέρει να έχουμε καταφέρει
2p  έχετε καταφέρει είχατε καταφέρει θα έχετε καταφέρει να έχετε καταφέρει
3p  έχουν καταφέρει είχαν καταφέρει θα έχουν καταφέρει να έχουν καταφέρει
Participle:   καταφέροντας Non-finite ‡   καταφέρει -, 1a
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.