κακογαμημένος

Greek

Etymology

κακο- (kako-, “bad”) +‎ γαμημένος (gamiménos, “fucked”, perfect participle of γαμιέμαι).

Pronunciation
  • IPA(key): /kakoɣamiˈmenos/
  • Hyphenation: κα‧κο‧γα‧μη‧μέ‧νος

Participle

κακογαμημένος • (kakogamiménos) m (feminine κακογαμημένη, neuter κακογαμημένο)

  1. (colloquial, vulgar) badly-fucked (fucked in an unsatisfying, inadequate way)
    Αυτή ποτέ δεν χαμογελάει. Πρέπει να είναι κακογαμημένη από τον άντρα της.
    Aftí poté den chamogeláei. Prépei na eínai kakogamiméni apó ton ántra tis.
    She never smiles. She must be being inadequately fucked by her husband.

Declension
declension of κακογαμημένος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative κακογαμημένος κακογαμημένη κακογαμημένο κακογαμημένοι κακογαμημένες κακογαμημένα
genitive κακογαμημένου κακογαμημένης κακογαμημένου κακογαμημένων κακογαμημένων κακογαμημένων
accusative κακογαμημένο κακογαμημένη κακογαμημένο κακογαμημένους κακογαμημένες κακογαμημένα
vocative κακογαμημένε κακογαμημένη κακογαμημένο κακογαμημένοι κακογαμημένες κακογαμημένα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο κακογαμημένος, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο κακογαμημένος (o pio kakogamiménos), etc.)

Antonyms
  • καλογαμημένος (kalogamiménos)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.