καθολικός

Ancient Greek

Etymology

From κᾰθόλου (kathólou, “on the whole, in general”) +‎ -ῐκός (-ikós, “-ic”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tʰo.li.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tʰo.liˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.θo.liˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.θo.liˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.θo.liˈkos/

Adjective

κᾰθολῐκός • (katholikós) m (feminine κᾰθολῐκή, neuter κᾰθολῐκόν); first/second declension

general

Inflection

First and second declension of κᾰθολῐκός; κᾰθολῐκή; κᾰθολῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κᾰθολῐκός katholikós	κᾰθολῐκή katholikḗ	κᾰθολῐκόν katholikón	κᾰθολῐκώ katholikṓ	κᾰθολῐκᾱ́ katholikā́	κᾰθολῐκώ katholikṓ	κᾰθολῐκοί katholikoí	κᾰθολῐκαί katholikaí	κᾰθολῐκᾰ́ katholiká
Genitive	κᾰθολῐκοῦ katholikoû	κᾰθολῐκῆς katholikês	κᾰθολῐκοῦ katholikoû	κᾰθολῐκοῖν katholikoîn	κᾰθολῐκαῖν katholikaîn	κᾰθολῐκοῖν katholikoîn	κᾰθολῐκῶν katholikôn	κᾰθολῐκῶν katholikôn	κᾰθολῐκῶν katholikôn
Dative	κᾰθολῐκῷ katholikôi	κᾰθολῐκῇ katholikêi	κᾰθολῐκῷ katholikôi	κᾰθολῐκοῖν katholikoîn	κᾰθολῐκαῖν katholikaîn	κᾰθολῐκοῖν katholikoîn	κᾰθολῐκοῖς katholikoîs	κᾰθολῐκαῖς katholikaîs	κᾰθολῐκοῖς katholikoîs
Accusative	κᾰθολῐκόν katholikón	κᾰθολῐκήν katholikḗn	κᾰθολῐκόν katholikón	κᾰθολῐκώ katholikṓ	κᾰθολῐκᾱ́ katholikā́	κᾰθολῐκώ katholikṓ	κᾰθολῐκούς katholikoús	κᾰθολῐκᾱ́ς katholikā́s	κᾰθολῐκᾰ́ katholiká
Vocative	κᾰθολῐκέ katholiké	κᾰθολῐκή katholikḗ	κᾰθολῐκόν katholikón	κᾰθολῐκώ katholikṓ	κᾰθολῐκᾱ́ katholikā́	κᾰθολῐκώ katholikṓ	κᾰθολῐκοί katholikoí	κᾰθολῐκαί katholikaí	κᾰθολῐκᾰ́ katholiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κᾰθολῐκῶς katholikôs			κᾰθολῐκώτερος katholikṓteros			κᾰθολῐκώτᾰτος katholikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

καθολικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
καθολικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
καθολικός in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften

Greek

Adjective

καθολικός • (katholikós) m (feminine καθολική, neuter καθολικό)

Declension

declension of καθολικός

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	καθολικός	καθολική	καθολικό	καθολικοί	καθολικές	καθολικά
genitive	καθολικού	καθολικής	καθολικού	καθολικών	καθολικών	καθολικών
accusative	καθολικό	καθολική	καθολικό	καθολικούς	καθολικές	καθολικά
vocative	καθολικέ	καθολική	καθολικό	καθολικοί	καθολικές	καθολικά
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο καθολικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο καθολικός (o pio katholikós), etc.)

degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
comparative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	καθολικότερος	καθολικότερη	καθολικότερο	καθολικότεροι	καθολικότερες	καθολικότερα
genitive	καθολικότερου	καθολικότερης	καθολικότερου	καθολικότερων	καθολικότερων	καθολικότερων
accusative	καθολικότερο	καθολικότερη	καθολικότερο	καθολικότερους	καθολικότερες	καθολικότερα
vocative	καθολικότερε	καθολικότερη	καθολικότερο	καθολικότεροι	καθολικότερες	καθολικότερα
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο καθολικότερος", etc)
absolute superlative	singular			plural
absolute superlative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	καθολικότατος	καθολικότατη	καθολικότατο	καθολικότατοι	καθολικότατες	καθολικότατα
genitive	καθολικότατου	καθολικότατης	καθολικότατου	καθολικότατων	καθολικότατων	καθολικότατων
accusative	καθολικότατο	καθολικότατη	καθολικότατο	καθολικότατους	καθολικότατες	καθολικότατα
vocative	καθολικότατε	καθολικότατη	καθολικότατο	καθολικότατοι	καθολικότατες	καθολικότατα

Related terms

καθολικό n (katholikó, “part of a church; ledger”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.