καθαρματάρα
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /kaθaɾmaˈtaɾa/
- Hyphenation: κα‧θαρ‧μα‧τά‧ρα
Noun
καθαρματάρα • (katharmatára) n (plural καθαρματάρες)
- (offensive, derogatory) Augmentative of κάθαρμα (kátharma, “bastard, son of a bitch”)
Declension
declension of καθαρματάρα
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | καθαρματάρα • | καθαρματάρες • |
| genitive | καθαρματάρας • | — |
| accusative | καθαρματάρα • | καθαρματάρες • |
| vocative | καθαρματάρα • | καθαρματάρες • |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.