κέλαδος

Ancient Greek

Etymology

The formation is similar to ἄραδος (árados), ὅμαδος (hómados), ῥοῖβδος (rhoîbdos) and χρόμαδος (khrómados). Not related to κλητός (klētós) but it has been compared to κελαρύζω (kelarúzō, “to murmur”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ké.la.dos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkɛ.la.dos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈke.la.ðos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈce.la.ðos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈce.la.ðos/

Noun

κέλᾰδος • (kélados) m (genitive κελᾰ́δου); second declension

loud noise, din, clamour
musical sound
clear voice; shout, cry
chirp of cicadas
twitter of birds

Inflection

Second declension of ὁ κέλᾰδος; τοῦ κελᾰ́δου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ κέλᾰδος ho kélados	τὼ κελᾰ́δω tṑ keládō	οἱ κέλᾰδοι hoi kéladoi
Genitive	τοῦ κελᾰ́δου toû keládou	τοῖν κελᾰ́δοιν toîn keládoin	τῶν κελᾰ́δων tôn keládōn
Dative	τῷ κελᾰ́δῳ tôi keládōi	τοῖν κελᾰ́δοιν toîn keládoin	τοῖς κελᾰ́δοις toîs keládois
Accusative	τὸν κέλᾰδον tòn kéladon	τὼ κελᾰ́δω tṑ keládō	τοὺς κελᾰ́δους toùs keládous
Vocative	κέλᾰδε kélade	κελᾰ́δω keládō	κέλᾰδοι kéladoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

δυσκέλαδος (duskélados)
κελαδεινός (keladeinós)
κελαδέω (keladéō)
κελάδημα (keládēma)
κελαδοδρόμος (keladodrómos)
κελαδῆτις (keladêtis)