ιδιωματισμός
Greek
Noun
ιδιωματισμός • (idiomatismós) m (plural ιδιωματισμοί)
- (linguistics) idiom
- (linguistics) locution
- (figuratively) style (of design, fashion, etc)
Declension
declension of ιδιωματισμός
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ιδιωματισμός • | ιδιωματισμοί • |
| genitive | ιδιωματισμού • | ιδιωματισμών • |
| accusative | ιδιωματισμό • | ιδιωματισμούς • |
| vocative | ιδιωματισμέ • | ιδιωματισμοί • |
Synonyms
- ιδίωμα (idíoma)
Related terms
- ιδιωματικός (idiomatikós, “idiomatic”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.