επικρατώ

Greek

Verb

επικρατώ • (epikrató) (simple past επικράτησα, passive —)

  1. predominate, prevail

Conjugation
επικρατώ
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  επικρατώ επικρατούσα θα επικρατώ να επικρατώ
2s  επικρατείς επικρατούσες θα επικρατείς να επικρατείς —
3s  επικρατεί επικρατούσε θα επικρατεί να επικρατεί
1p  επικρατούμε επικρατούσαμε θα επικρατούμε να επικρατούμε
2p  επικρατείτε επικρατούσατε θα επικρατείτε να επικρατείτε επικρατείτε
3p  επικρατούν, επικρατούνε επικρατούσαν, επικρατούσανε θα επικρατούν, θα επικρατούνε να επικρατούν, να επικρατούνε
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  επικρατήσω επικράτησα θα επικρατήσω να επικρατήσω
2s  επικρατήσεις επικράτησες θα επικρατήσεις να επικρατήσεις επικράτησε
3s  επικρατήσει επικράτησε θα επικρατήσει να επικρατήσει
1p  επικρατήσουμε, επικρατήσομε επικρατήσαμε θα επικρατήσουμε, θα επικρατήσομε να επικρατήσουμε, να επικρατήσομε
2p  επικρατήσετε επικρατήσατε θα επικρατήσετε να επικρατήσετε επικρατήστε,  επικρατήσετε
3p  επικρατήσουν, επικρατήσουνε επικράτησαν, επικρατήσαν, επικρατήσανε θα επικρατήσουν, θα επικρατήσουνε να επικρατήσουν, να επικρατήσουνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω επικρατήσει είχα επικρατήσει θα έχω επικρατήσει να έχω επικρατήσει
2s  έχεις επικρατήσει είχες επικρατήσει θα έχεις επικρατήσει να έχεις επικρατήσει
3s  έχει επικρατήσει είχε επικρατήσει θα έχει επικρατήσει να έχει επικρατήσει
1p  έχουμε επικρατήσει είχαμε επικρατήσει θα έχουμε επικρατήσει να έχουμε επικρατήσει
2p  έχετε επικρατήσει είχατε επικρατήσει θα έχετε επικρατήσει να έχετε επικρατήσει
3p  έχουν επικρατήσει είχαν επικρατήσει θα έχουν επικρατήσει να έχουν επικρατήσει
Alternative* perfect:  έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) επικρατημένο
pluperfect:    είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) επικρατημένο
future perfect:    θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) επικρατημένο
subjunctive:    να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) επικρατημένο
Participle:   επικρατώντας Non-finite ‡   επικρατήσει 73, ησ, 2B1d, 2Β1
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.
*   Used with transitive senses
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.