εξορίζω

Greek

Verb

εξορίζω • (exorízo) (simple past εξόρισα, passive εξορίζομαι)

  1. exile, banish

Conjugation
εξορίζω   εξορίζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg εξορίζω εξορίσω εξορίζομαι εξοριστώ
2 sg εξορίζεις εξορίσεις εξορίζεσαι εξοριστείς
3 sg εξορίζει εξορίσει εξορίζεται εξοριστεί
1 pl εξορίζουμε, [‑ομε] εξορίσουμε, [‑ομε] εξοριζόμαστε εξοριστούμε
2 pl εξορίζετε εξορίσετε εξορίζεστε, εξοριζόσαστε εξοριστείτε
3 pl εξορίζουν(ε) εξορίσουν(ε) εξορίζονται εξοριστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg εξόριζα εξόρισα εξοριζόμουν(α) εξορίστηκα
2 sg εξόριζες εξόρισες εξοριζόσουν(α) εξορίστηκες
3 sg εξόριζε εξόρισε εξοριζόταν(ε) εξορίστηκε
1 pl εξορίζαμε εξορίσαμε εξοριζόμασταν, (‑όμαστε) εξοριστήκαμε
2 pl εξορίζατε εξορίσατε εξοριζόσασταν, (‑όσαστε) εξοριστήκατε
3 pl εξόριζαν, εξορίζαν(ε) εξόρισαν, εξορίσαν(ε) εξορίζονταν, (εξοριζόντουσαν) εξορίστηκαν, εξοριστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα εξορίζω ➤ θα εξορίσω ➤ θα εξορίζομαι ➤ θα εξοριστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα εξορίζεις, … θα εξορίσεις, … θα εξορίζεσαι, … θα εξοριστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … εξορίσει
  έχω, έχεις, … εξορισμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … εξοριστεί
  είμαι, είσαι, … εξορισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … εξορίσει
  είχα, είχες, … εξορισμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … εξοριστεί
  ήμουν, ήσουν, … εξορισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … εξορίσει
  θα έχω, θα έχεις, … εξορισμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … εξοριστεί
  θα είμαι, θα είσαι, … εξορισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg εξόριζε εξόρισε — εξορίσου
2 pl εξορίζετε εξορίστε εξορίζεστε εξοριστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ εξορίζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας εξορίσει ➤ εξορισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ εξορίσει εξοριστεί
Notes    • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.