εαρινός
See also: ἐαρινός
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἐαρινός (earinós).
Adjective
εαρινός • (earinós) m (feminine εαρινή, neuter εαρινό)
- spring
- equinoctial (of spring equinox)
- εαρινή ισημερία ― eariní isimería ― spring equinox
- Lent, Lenten
Declension
declension of εαρινός
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | εαρινός | εαρινή | εαρινό | εαρινοί | εαρινές | εαρινά |
| genitive | εαρινού | εαρινής | εαρινού | εαρινών | εαρινών | εαρινών |
| accusative | εαρινό | εαρινή | εαρινό | εαρινούς | εαρινές | εαρινά |
| vocative | εαρινέ | εαρινή | εαρινό | εαρινοί | εαρινές | εαρινά |
Synonyms
- ανοιξιάτικος (anoixiátikos, “spring”)
Related terms
- εαρινή ισημερία f (eariní isimería, “spring equinox”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.