ανοιξιάτικος

άνοιξ(η) (ánoix(i), “spring”) +‎ -ιάτικος (-iátikos, “suffix for adjectives denoting time”).[1]

• IPA^(key): /aniˈksçatikos/
• Hyphenation: α‧νοι‧ξιά‧τι‧κος

ανοιξιάτικος • (anoixiátikos) m (feminine ανοιξιάτικη, neuter ανοιξιάτικο)

1. spring, spring- (occurring during, suitable for or typical of the season of spring)

   ανοιξιάτικος καιρός ― anoixiátikos kairós ― spring weather

   ανοιξιάτικα λουλούδια ― anoixiátika louloúdia ― spring flowers

2. resembling spring

   Μια ωραία ανοιξιάτικη μέρα, μέσα στο χειμώνα.

   Mia oraía anoixiátiki méra, mésa sto cheimóna.

   A nice spring day in the middle of winter

• εαρινός (earinós, “of spring”)

• ανοιξιάτικα (anoixiátika, “in a spring way, in a spring manner, in spring”) (adverb)
• ανοιξιάτικο καθάρισμα n (anoixiátiko kathárisma, “spring cleaning”)

• see: άνοιξη f (ánoixi, “spring”)

Other seasons:

• φθινοπωριάτικος (fthinoporiátikos, “autumnal, fall”)
• χειμωνιάτικος (cheimoniátikos, “winter, wintry”)
• καλοκαιριάτικος (kalokairiátikos, “summer, summery”)