διψάω

Ancient Greek

Alternative forms
  • διψέω (dipséō) (Ionic)
  • διψώω (dipsṓō) (Epic)

Etymology

From δίψα (dípsa, “thirst”)

Pronunciation
 

Verb

διψάω • (dipsáō)

  1. I am dry, parched
  2. I thirst
  3. I yearn

Inflection
   Present: δῐψῶ (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐψῶ δῐψῇς δῐψῇ δῐψῆτον δῐψῆτον δῐψῶμεν δῐψῆτε δῐψῶσῐ(ν)
subjunctive δῐψῶ δῐψῇς δῐψῇ δῐψῆτον δῐψῆτον δῐψῶμεν δῐψῆτε δῐψῶσῐ(ν)
optative δῐψῴην,
δῐψῷμῐ		 δῐψῴης,
δῐψῷς		 δῐψῴη,
δῐψῷ		 δῐψῷτον,
δῐψῴητον		 δῐψῴτην,
δῐψῳήτην		 δῐψῷμεν,
δῐψῴημεν		 δῐψῷτε,
δῐψῴητε		 δῐψῷεν,
δῐψῴησᾰν
imperative   δῐ́ψη δῐψήτω δῐψῆτον δῐψήτων   δῐψῆτε δῐψώντων
active
infinitive δῐψῆν
participle m δῐψῶν
f δῐψῶσᾰ
n δῐψῶν
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐδῐ́ψων (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐδῐ́ψων ἐδῐ́ψης ἐδῐ́ψη ἐδῐψῆτον ἐδῐψήτην ἐδῐψῶμεν ἐδῐψῆτε ἐδῐ́ψων
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: δῐψήσω
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐψήσω δῐψήσεις δῐψήσει δῐψήσετον δῐψήσετον δῐψήσομεν δῐψήσετε δῐψήσουσῐ(ν)
optative δῐψήσοιμῐ δῐψήσοις δῐψήσοι δῐψήσοιτον δῐψησοίτην δῐψήσοιμεν δῐψήσοιτε δῐψήσοιεν
active
infinitive δῐψήσειν
participle m δῐψήσων
f δῐψήσουσᾰ
n δῐψῆσον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐδῐ́ψησᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐδῐ́ψησᾰ ἐδῐ́ψησᾰς ἐδῐ́ψησε(ν) ἐδῐψήσᾰτον ἐδῐψησᾰ́την ἐδῐψήσᾰμεν ἐδῐψήσᾰτε ἐδῐ́ψησᾰν
subjunctive δῐψήσω δῐψήσῃς δῐψήσῃ δῐψήσητον δῐψήσητον δῐψήσωμεν δῐψήσητε δῐψήσωσῐ(ν)
optative δῐψήσαιμῐ δῐψήσειᾰς,
δῐψήσαις		 δῐψήσειε(ν),
δῐψήσαι		 δῐψήσαιτον δῐψησαίτην δῐψήσαιμεν δῐψήσαιτε δῐψήσειᾰν,
δῐψήσαιεν
imperative   δῐ́ψησον δῐψησᾰ́τω δῐψήσᾰτον δῐψησᾰ́των   δῐψήσᾰτε δῐψησᾰ́ντων
active
infinitive δῐψῆσαι
participle m δῐψήσᾱς
f δῐψήσᾱσᾰ
n δῐψῆσᾰν
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: δεδῐ́ψηκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δεδῐ́ψηκᾰ δεδῐ́ψηκᾰς δεδῐ́ψηκε(ν) δεδῐψήκᾰτον δεδῐψήκᾰτον δεδῐψήκᾰμεν δεδῐψήκᾰτε δεδῐψήκᾱσῐ(ν)
subjunctive δεδῐψήκω δεδῐψήκῃς δεδῐψήκῃ δεδῐψήκητον δεδῐψήκητον δεδῐψήκωμεν δεδῐψήκητε δεδῐψήκωσῐ(ν)
optative δεδῐψήκοιμῐ,
δεδῐψηκοίην		 δεδῐψήκοις,
δεδῐψηκοίης		 δεδῐψήκοι,
δεδῐψηκοίη		 δεδῐψήκοιτον δεδῐψηκοίτην δεδῐψήκοιμεν δεδῐψήκοιτε δεδῐψήκοιεν
imperative   δεδῐ́ψηκε δεδῐψηκέτω δεδῐψήκετον δεδῐψηκέτων   δεδῐψήκετε δεδῐψηκόντων
active
infinitive δεδῐψηκέναι
participle m δεδῐψηκώς
f δεδῐψηκυῖᾰ
n δεδῐψηκός
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms
  • ἀποδιψάω (apodipsáō)
  • ἐκδιψάω (ekdipsáō)
  • συνδιψάω (sundipsáō)
  • ὑπερδιψάω (huperdipsáō)
  • ὑποδιψάω (hupodipsáō)

References

Greek

Verb

διψάω • (dipsáo) (simple past δίψασα, passive —)

  1. Alternative form of διψώ (dipsó)

Conjugation
διψώ, διψάω
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  διψώ, διψάω διψούσα, δίψαγα θα διψώ, θα διψάω να διψώ, να διψάω
2s  διψάς διψούσες, δίψαγες θα διψάς να διψάς δίψα,  δίψαγε
3s  διψά, διψάει διψούσε, δίψαγε θα διψά, θα διψάει να διψά, να διψάει
1p  διψούμε, διψάμε διψούσαμε, διψάγαμε θα διψούμε, θα διψάμε να διψούμε, να διψάμε
2p  διψάτε διψούσατε, διψάγατε θα διψάτε να διψάτε διψάτε
3p  διψούν, διψούνε, διψάνε, διψάν διψούσαν, διψούσανε, δίψαγαν, διψάγανε θα διψούν, θα διψούνε, θα διψάνε, θα διψάν να διψούν, να διψούνε, να διψάνε, να διψάν
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  διψάσω δίψασα θα διψάσω να διψάσω
2s  διψάσεις δίψασες θα διψάσεις να διψάσεις δίψασε,  δίψα
3s  διψάσει δίψασε θα διψάσει να διψάσει
1p  διψάσουμε, διψάσομε διψάσαμε θα διψάσουμε, θα διψάσομε να διψάσουμε, να διψάσομε
2p  διψάσετε διψάσατε θα διψάσετε να διψάσετε διψάστε
3p  διψάσουν, διψάσουνε δίψασαν, διψάσανε, διψάσαν θα διψάσουν, θα διψάσουνε να διψάσουν, να διψάσουνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω διψάσει είχα διψάσει θα έχω διψάσει να έχω διψάσει
2s  έχεις διψάσει είχες διψάσει θα έχεις διψάσει να έχεις διψάσει
3s  έχει διψάσει είχε διψάσει θα έχει διψάσει να έχει διψάσει
1p  έχουμε διψάσει είχαμε διψάσει θα έχουμε διψάσει να έχουμε διψάσει
2p  έχετε διψάσει είχατε διψάσει θα έχετε διψάσει να έχετε διψάσει
3p  έχουν διψάσει είχαν διψάσει θα έχουν διψάσει να έχουν διψάσει
Participle:   διψώντας Non-finite ‡   διψάσει 68-ασ-2A1-2A1d
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.