διακόπτω

Greek

Verb

διακόπτω • (diakópto) (simple past διέκοψα, passive διακόπτομαι)

  1. interrupt; disrupt; stop
  2. terminate; discontinue; break off

Conjugation
διακόπτω   διακόπτομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg διακόπτω διακόψω διακόπτομαι διακοπώ
2 sg διακόπτεις διακόψεις διακόπτεσαι διακοπείς
3 sg διακόπτει διακόψει διακόπτεται διακοπεί
1 pl διακόπτουμε, [‑ομε] διακόψουμε, [‑ομε] διακοπτόμαστε διακοπούμε
2 pl διακόπτετε διακόψετε διακόπτεστε, διακοπτόσαστε διακοπείτε
3 pl διακόπτουν(ε) διακόψουν(ε) διακόπτονται διακοπούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg διέκοπτα διέκοψα διακοπτόμουν(α) διακόπηκα
2 sg διέκοπτες διέκοψες διακοπτόσουν(α) διακόπηκες
3 sg διέκοπτε διέκοψε διακοπτόταν(ε) διακόπηκε
1 pl διακόπταμε διακόψαμε διακοπτόμασταν, (‑όμαστε) διακοπήκαμε
2 pl διακόπτατε διακόψατε διακοπτόσασταν, (‑όσαστε) διακοπήκατε
3 pl διέκοπταν, διακόπταν(ε) διέκοψαν, διακόψαν(ε) διακόπτονταν, (διακοπτόντουσαν) διακόπηκαν, διακοπήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα διακόπτω ➤ θα διακόψω ➤ θα διακόπτομαι ➤ θα διακοπώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα διακόπτεις, … θα διακόψεις, … θα διακόπτεσαι, … θα διακοπείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … διακόψει
  έχω, έχεις, … διακεκομμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … διακοπεί
  είμαι, είσαι, … διακεκομμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … διακόψει
  είχα, είχες, … διακεκομμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … διακοπεί
  ήμουν, ήσουν, … διακεκομμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … διακόψει
  θα έχω, θα έχεις, … διακεκομμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … διακοπεί
  θα είμαι, θα είσαι, … διακεκομμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg διάκοπτε διάκοψε — διακόψου
2 pl διακόπτετε διακόψτε διακόπτεστε διακοπείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ διακόπτοντας ➤ διακοπτόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας διακόψει ➤ διακεκομμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ διακόψει διακοπεί
Notes    • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.