διαιρώ

Greek

Etymology

From Ancient Greek διαιρέω (diairéō). Morphologically δι- (di-) +‎ αιρώ (airó).

Verb

διαιρώ • (diairó) (simple past διαίρεσα, passive διαιρούμαι)

  1. divide, split, disunite
    Ο εμφύλιος πόλεμος διαίρεσε τους Έλληνες. ― O emfýlios pólemos diaírese tous Éllines. ― The Greek civil war divided the Greeks.

Conjugation
διαιρώ
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  διαιρώ διαιρούσα θα διαιρώ να διαιρώ
2s  διαιρείς διαιρούσες θα διαιρείς να διαιρείς —
3s  διαιρεί διαιρούσε θα διαιρεί να διαιρεί
1p  διαιρούμε διαιρούσαμε θα διαιρούμε να διαιρούμε
2p  διαιρείτε διαιρούσατε θα διαιρείτε να διαιρείτε διαιρείτε
3p  διαιρούν, διαιρούνε διαιρούσαν, διαιρούσανε θα διαιρούν, θα διαιρούνε να διαιρούν, να διαιρούνε
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  διαιρέσω διαίρεσα θα διαιρέσω να διαιρέσω
2s  διαιρέσεις διαίρεσες θα διαιρέσεις να διαιρέσεις διαίρεσε
3s  διαιρέσει διαίρεσε θα διαιρέσει να διαιρέσει
1p  διαιρέσουμε, διαιρέσομε διαιρέσαμε θα διαιρέσουμε, θα διαιρέσομε να διαιρέσουμε, να διαιρέσομε
2p  διαιρέσετε διαιρέσατε θα διαιρέσετε να διαιρέσετε διαιρέστε,  διαιρέσετε
3p  διαιρέσουν, διαιρέσουνε διαίρεσαν, διαιρέσαν, διαιρέσανε θα διαιρέσουν, θα διαιρέσουνε να διαιρέσουν, να διαιρέσουνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω διαιρέσει είχα διαιρέσει θα έχω διαιρέσει να έχω διαιρέσει
2s  έχεις διαιρέσει είχες διαιρέσει θα έχεις διαιρέσει να έχεις διαιρέσει
3s  έχει διαιρέσει είχε διαιρέσει θα έχει διαιρέσει να έχει διαιρέσει
1p  έχουμε διαιρέσει είχαμε διαιρέσει θα έχουμε διαιρέσει να έχουμε διαιρέσει
2p  έχετε διαιρέσει είχατε διαιρέσει θα έχετε διαιρέσει να έχετε διαιρέσει
3p  έχουν διαιρέσει είχαν διαιρέσει θα έχουν διαιρέσει να έχουν διαιρέσει
Alternative* perfect:  έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) διαιρεμένο
pluperfect:    είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) διαιρεμένο
future perfect:    θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) διαιρεμένο
subjunctive:    να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) διαιρεμένο
Participle:   διαιρώντας Non-finite ‡   διαιρέσει 76, εσ, 2B1d, 2Β1
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.
*   Used with transitive senses
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.