δαμάζω

Ancient Greek

Alternative forms

δαμνάω (damnáō)
δάμνημι (dámnēmi)

Etymology

From Proto-Indo-European *demh₂-. Cognates include Sanskrit दाम्यति (dāmyati), Latin domō.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /da.máz.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /daˈma.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ðaˈma.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðaˈma.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðaˈma.zo/

Verb

δᾰμᾰ́ζω • (damázō)

to tame, subdue, control
(of women) to give in marriage, violate, have sex with
to subdue, conquer, rule over
to kill
to overpower, overpower

Inflection

Present: δᾰμᾰ́ζω, δᾰμᾰ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δᾰμᾰ́ζω	δᾰμᾰ́ζεις	δᾰμᾰ́ζει	δᾰμᾰ́ζετον	δᾰμᾰ́ζετον	δᾰμᾰ́ζομεν	δᾰμᾰ́ζετε	δᾰμᾰ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	δᾰμᾰ́ζω	δᾰμᾰ́ζῃς	δᾰμᾰ́ζῃ	δᾰμᾰ́ζητον	δᾰμᾰ́ζητον	δᾰμᾰ́ζωμεν	δᾰμᾰ́ζητε	δᾰμᾰ́ζωσῐ(ν)
	optative	δᾰμᾰ́ζοιμῐ	δᾰμᾰ́ζοις	δᾰμᾰ́ζοι	δᾰμᾰ́ζοιτον	δᾰμᾰζοίτην	δᾰμᾰ́ζοιμεν	δᾰμᾰ́ζοιτε	δᾰμᾰ́ζοιεν
	imperative		δᾰ́μᾰζε	δᾰμᾰζέτω	δᾰμᾰ́ζετον	δᾰμᾰζέτων		δᾰμᾰ́ζετε	δᾰμᾰζόντων
middle/ passive	indicative	δᾰμᾰ́ζομαι	δᾰμᾰ́ζῃ, δᾰμᾰ́ζει	δᾰμᾰ́ζεται	δᾰμᾰ́ζεσθον	δᾰμᾰ́ζεσθον	δᾰμᾰζόμεθᾰ	δᾰμᾰ́ζεσθε	δᾰμᾰ́ζονται
	subjunctive	δᾰμᾰ́ζωμαι	δᾰμᾰ́ζῃ	δᾰμᾰ́ζηται	δᾰμᾰ́ζησθον	δᾰμᾰ́ζησθον	δᾰμᾰζώμεθᾰ	δᾰμᾰ́ζησθε	δᾰμᾰ́ζωνται
	optative	δᾰμᾰζοίμην	δᾰμᾰ́ζοιο	δᾰμᾰ́ζοιτο	δᾰμᾰ́ζοισθον	δᾰμᾰζοίσθην	δᾰμᾰζοίμεθᾰ	δᾰμᾰ́ζοισθε	δᾰμᾰ́ζοιντο
	imperative		δᾰμᾰ́ζου	δᾰμᾰζέσθω	δᾰμᾰ́ζεσθον	δᾰμᾰζέσθων		δᾰμᾰ́ζεσθε	δᾰμᾰζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		δᾰμᾰ́ζειν				δᾰμᾰ́ζεσθαι
participle	m	δᾰμᾰ́ζων				δᾰμᾰζόμενος
	f	δᾰμᾰ́ζουσᾰ				δᾰμᾰζομένη
	n	δᾰμᾰ́ζον				δᾰμᾰζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐδᾰ́μᾰζον, ἐδᾰμᾰζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδᾰ́μᾰζον	ἐδᾰ́μᾰζες	ἐδᾰ́μᾰζε(ν)	ἐδᾰμᾰ́ζετον	ἐδᾰμᾰζέτην	ἐδᾰμᾰ́ζομεν	ἐδᾰμᾰ́ζετε	ἐδᾰ́μᾰζον
middle/ passive	indicative	ἐδᾰμᾰζόμην	ἐδᾰμᾰ́ζου	ἐδᾰμᾰ́ζετο	ἐδᾰμᾰ́ζεσθον	ἐδᾰμᾰζέσθην	ἐδᾰμᾰζόμεθᾰ	ἐδᾰμᾰ́ζεσθε	ἐδᾰμᾰ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: δᾰμᾰ́σω, δᾰμᾰ́σομαι, δᾰμήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δᾰμᾰ́σω	δᾰμᾰ́σεις	δᾰμᾰ́σει	δᾰμᾰ́σετον	δᾰμᾰ́σετον	δᾰμᾰ́σομεν	δᾰμᾰ́σετε	δᾰμᾰ́σουσῐ(ν)
active	optative	δᾰμᾰ́σοιμῐ	δᾰμᾰ́σοις	δᾰμᾰ́σοι	δᾰμᾰ́σοιτον	δᾰμᾰσοίτην	δᾰμᾰ́σοιμεν	δᾰμᾰ́σοιτε	δᾰμᾰ́σοιεν
middle	indicative	δᾰμᾰ́σομαι	δᾰμᾰ́σῃ, δᾰμᾰ́σει	δᾰμᾰ́σεται	δᾰμᾰ́σεσθον	δᾰμᾰ́σεσθον	δᾰμᾰσόμεθᾰ	δᾰμᾰ́σεσθε	δᾰμᾰ́σονται
middle	optative	δᾰμᾰσοίμην	δᾰμᾰ́σοιο	δᾰμᾰ́σοιτο	δᾰμᾰ́σοισθον	δᾰμᾰσοίσθην	δᾰμᾰσοίμεθᾰ	δᾰμᾰ́σοισθε	δᾰμᾰ́σοιντο
passive	indicative	δᾰμήσομαι	δᾰμήσῃ	δᾰμήσεται	δᾰμήσεσθον	δᾰμήσεσθον	δᾰμησόμεθᾰ	δᾰμήσεσθε	δᾰμήσονται
passive	optative	δᾰμησοίμην	δᾰμήσοιο	δᾰμήσοιτο	δᾰμήσοισθον	δᾰμησοίσθην	δᾰμησοίμεθᾰ	δᾰμήσοισθε	δᾰμήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		δᾰμᾰ́σειν			δᾰμᾰ́σεσθαι		δᾰμήσεσθαι
participle	m	δᾰμᾰ́σων			δᾰμᾰσόμενος		δᾰμησόμενος
	f	δᾰμᾰ́σουσᾰ			δᾰμᾰσομένη		δᾰμησομένη
	n	δᾰμᾰ́σον			δᾰμᾰσόμενον		δᾰμησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐδᾰ́μᾰσᾰ, ἐδᾰμᾰσᾰ́μην, ἐδᾰμᾰ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδᾰ́μᾰσᾰ	ἐδᾰ́μᾰσᾰς	ἐδᾰ́μᾰσε(ν)	ἐδᾰμᾰ́σᾰτον	ἐδᾰμᾰσᾰ́την	ἐδᾰμᾰ́σᾰμεν	ἐδᾰμᾰ́σᾰτε	ἐδᾰ́μᾰσᾰν
	subjunctive	δᾰμᾰ́σω	δᾰμᾰ́σῃς	δᾰμᾰ́σῃ	δᾰμᾰ́σητον	δᾰμᾰ́σητον	δᾰμᾰ́σωμεν	δᾰμᾰ́σητε	δᾰμᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	δᾰμᾰ́σαιμῐ	δᾰμᾰ́σειᾰς, δᾰμᾰ́σαις	δᾰμᾰ́σειε(ν), δᾰμᾰ́σαι	δᾰμᾰ́σαιτον	δᾰμᾰσαίτην	δᾰμᾰ́σαιμεν	δᾰμᾰ́σαιτε	δᾰμᾰ́σειᾰν, δᾰμᾰ́σαιεν
	imperative		δᾰ́μᾰσον	δᾰμᾰσᾰ́τω	δᾰμᾰ́σᾰτον	δᾰμᾰσᾰ́των		δᾰμᾰ́σᾰτε	δᾰμᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐδᾰμᾰσᾰ́μην	ἐδᾰμᾰ́σω	ἐδᾰμᾰ́σᾰτο	ἐδᾰμᾰ́σᾰσθον	ἐδᾰμᾰσᾰ́σθην	ἐδᾰμᾰσᾰ́μεθᾰ	ἐδᾰμᾰ́σᾰσθε	ἐδᾰμᾰ́σᾰντο
	subjunctive	δᾰμᾰ́σωμαι	δᾰμᾰ́σῃ	δᾰμᾰ́σηται	δᾰμᾰ́σησθον	δᾰμᾰ́σησθον	δᾰμᾰσώμεθᾰ	δᾰμᾰ́σησθε	δᾰμᾰ́σωνται
	optative	δᾰμᾰσαίμην	δᾰμᾰ́σαιο	δᾰμᾰ́σαιτο	δᾰμᾰ́σαισθον	δᾰμᾰσαίσθην	δᾰμᾰσαίμεθᾰ	δᾰμᾰ́σαισθε	δᾰμᾰ́σαιντο
	imperative		δᾰ́μᾰσαι	δᾰμᾰσᾰ́σθω	δᾰμᾰ́σᾰσθον	δᾰμᾰσᾰ́σθων		δᾰμᾰ́σᾰσθε	δᾰμᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐδᾰμᾰ́σθην	ἐδᾰμᾰ́σθης	ἐδᾰμᾰ́σθη	ἐδᾰμᾰ́σθητον	ἐδᾰμᾰσθήτην	ἐδᾰμᾰ́σθημεν	ἐδᾰμᾰ́σθητε	ἐδᾰμᾰ́σθησᾰν
	subjunctive	δαμασθῶ	δαμασθῇς	δαμασθῇ	δαμασθῆτον	δαμασθῆτον	δαμασθῶμεν	δαμασθῆτε	δαμασθῶσῐ(ν)
	optative	δαμασθείην	δαμασθείης	δαμασθείη	δαμασθεῖτον, δαμασθείητον	δαμασθείτην, δαμασθειήτην	δαμασθεῖμεν, δαμασθείημεν	δαμασθεῖτε, δαμασθείητε	δαμασθεῖεν, δαμασθείησᾰν
	imperative		δαμάσθητῐ	δαμασθήτω	δαμάσθητον	δαμασθήτων		δαμάσθητε	δαμασθέντων
		active			middle		passive
infinitive		δᾰμᾰ́σαι			δᾰμᾰ́σᾰσθαι		δαμασθῆναι
participle	m	δᾰμᾰ́σᾱς			δᾰμᾰσᾰ́μενος		δαμασθείς
	f	δᾰμᾰ́σᾱσᾰ			δᾰμᾰσᾰμένη		δαμασθεῖσᾰ
	n	δᾰμᾰ́σᾰν			δᾰμᾰσᾰ́μενον		δαμασθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: δεδᾰ́μᾰκᾰ, δέδμημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δεδᾰ́μᾰκᾰ	δεδᾰ́μᾰκᾰς	δεδᾰ́μᾰκε(ν)	δεδᾰμᾰ́κᾰτον	δεδᾰμᾰ́κᾰτον	δεδᾰμᾰ́κᾰμεν	δεδᾰμᾰ́κᾰτε	δεδᾰμᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	δεδᾰμᾰ́κω	δεδᾰμᾰ́κῃς	δεδᾰμᾰ́κῃ	δεδᾰμᾰ́κητον	δεδᾰμᾰ́κητον	δεδᾰμᾰ́κωμεν	δεδᾰμᾰ́κητε	δεδᾰμᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	δεδᾰμᾰ́κοιμῐ, δεδᾰμᾰκοίην	δεδᾰμᾰ́κοις, δεδᾰμᾰκοίης	δεδᾰμᾰ́κοι, δεδᾰμᾰκοίη	δεδᾰμᾰ́κοιτον	δεδᾰμᾰκοίτην	δεδᾰμᾰ́κοιμεν	δεδᾰμᾰ́κοιτε	δεδᾰμᾰ́κοιεν
	imperative		δεδᾰ́μᾰκε	δεδᾰμᾰκέτω	δεδᾰμᾰ́κετον	δεδᾰμᾰκέτων		δεδᾰμᾰ́κετε	δεδᾰμᾰκόντων
middle/ passive	indicative	δέδμημαι	δέδμησαι	δέδμηται	δέδμησθον	δέδμησθον	δεδμήμεθᾰ	δέδμησθε	δέδμηνται
	subjunctive	δεδμημένος ὦ	δεδμημένος ᾖς	δεδμημένος ᾖ	δεδμημένω ἦτον	δεδμημένω ἦτον	δεδμημένοι ὦμεν	δεδμημένοι ἦτε	δεδμημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	δεδμημένος εἴην	δεδμημένος εἴης	δεδμημένος εἴη	δεδμημένοι εἴητον/εἶτον	δεδμημένω εἰήτην/εἴτην	δεδμημένοι εἴημεν/εἶμεν	δεδμημένοι εἴητε/εἶτε	δεδμημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		δέδμησο	δεδμήσθω	δέδμησθον	δεδμήσθων		δέδμησθε	δεδμήσθων
		active				middle/passive
infinitive		δεδᾰμᾰκέναι				δεδμῆσθαι
participle	m	δεδᾰμᾰκώς				δεδμημένος
	f	δεδᾰμᾰκυῖᾰ				δεδμημένη
	n	δεδᾰμᾰκός				δεδμημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐδεδᾰμᾰ́κειν, ἐδεδμήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδεδᾰμᾰ́κειν, ἐδεδᾰμᾰ́κη	ἐδεδᾰμᾰ́κεις, ἐδεδᾰμᾰ́κης	ἐδεδᾰμᾰ́κει(ν)	ἐδεδᾰμᾰ́κετον	ἐδεδᾰμᾰκέτην	ἐδεδᾰμᾰ́κεμεν	ἐδεδᾰμᾰ́κετε	ἐδεδᾰμᾰ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐδεδμήμην	ἐδέδμησο	ἐδέδμητο	ἐδέδμησθον	ἐδεδμήσθην	ἐδεδμήμεθᾰ	ἐδέδμησθε	ἐδέδμηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Ἀλκιδάμας (Alkidámas)
Ἀμφιδάμας (Amphidámas)
Ἀστυδάμεια (Astudámeia)
Δαμάστης (Damástēs)
Ζευξίδαμος (Zeuxídamos)
Ἱπποδάμεια (Hippodámeia)
Ἱππόδαμος (Hippódamos)
ἱππόδᾰμος (hippódamos)
Ἰφιδάμας (Iphidámas)
Πολυδάμας (Poludámas)

References

δαμάζω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
δαμάζω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
δαμάζω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
δαμάζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
δαμάζω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
δαμάζω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2019)
δαμάζω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
G1150 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979

Greek

Etymology

From Ancient Greek δαμάζω (damázō).

Verb

δαμάζω • (damázo) (simple past δάμασα, passive δαμάζομαι)

tame, subdue, control

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.