γλώσσα

From Ancient Greek γλῶσσα (glôssa).

• IPA^(key): /ˈɣlosa/
• Hyphenation: γλώσ‧σα

γλώσσα • (glóssa) f (plural γλώσσες)

1. (anatomy) tongue (muscular organ in the mouth used to eat and speak)

   Πρόσεξε μη δαγκώσεις κατά λάθος τη γλώσσα σου. ― Prósexe mi dagkóseis katá láthos ti glóssa sou. ― Be careful not to accidentally bite your tongue.

   Ο Παππούς έχει καρκίνο της γλώσσας. ― O Pappoús échei karkíno tis glóssas. ― Grandad has tongue cancer.

2. Figurative senses.
   1. (figuratively, of a shoe) tongue (the flap of material that goes between the laces and the foot)

      η γλώσσα του παπουτσιού ― i glóssa tou papoutsioú ― the tongue of the shoe

   2. (figuratively) tongue (an individual point of flame from a fire)

      πύρινες γλώσσες φωτιάς ― pýrines glósses fotiás ― fiery tongues of fire

   3. (figuratively) tongue (a long, narrow strip of land, projecting from the mainland into a sea or lake)

      γλώσσα στεριάς που προχωρεί στη θάλασσα ― glóssa steriás pou prochoreí sti thálassa ― a tongue of land which projects into the sea

3. (linguistics, metonymically, all senses) language, tongue (words and methods of combining them understood by a community and used as a form of communication)

   Η Ελληνική είναι πλούσια γλώσσα. ― I Ellinikí eínai ploúsia glóssa. ― Greek is a rich language.

   Ποια είναι η επίσημη γλώσσα εδώ; ― Poia eínai i epísimi glóssa edó? ― What is the official language here?

   μητρική γλώσσα ― mitrikí glóssa ― mother tongue

   φυσική γλώσσα ― fysikí glóssa ― native/natural language

   τεχνητή γλώσσα ― technití glóssa ― artificial language

4. sole (Solea solea, a flatfish of the family Soleidae)

   Φάγαμε χθες γλώσσα για βραδινό. ― Fágame chthes glóssa gia vradinó. ― We ate sole yesterday for supper.

• (shoe tongue): γλωσσίδι n (glossídi)

• γλώσσα on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el