γενικός

Ancient Greek

Etymology

From γένος (génos, “race, stock, kin”) +‎ -ῐκός (-ikós, adjectival suffix).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡe.ni.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡɛ.niˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɣe.niˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝe.niˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.niˈkos/

Adjective

γενῐκός • (genikós) m (feminine γενῐκή, neuter γενῐκόν); first/second declension

Inflection

First and second declension of γενῐκός; γενῐκή; γενῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	γενῐκός genikós	γενῐκή genikḗ	γενῐκόν genikón	γενῐκώ genikṓ	γενῐκᾱ́ genikā́	γενῐκώ genikṓ	γενῐκοί genikoí	γενῐκαί genikaí	γενῐκᾰ́ geniká
Genitive	γενῐκοῦ genikoû	γενῐκῆς genikês	γενῐκοῦ genikoû	γενῐκοῖν genikoîn	γενῐκαῖν genikaîn	γενῐκοῖν genikoîn	γενῐκῶν genikôn	γενῐκῶν genikôn	γενῐκῶν genikôn
Dative	γενῐκῷ genikôi	γενῐκῇ genikêi	γενῐκῷ genikôi	γενῐκοῖν genikoîn	γενῐκαῖν genikaîn	γενῐκοῖν genikoîn	γενῐκοῖς genikoîs	γενῐκαῖς genikaîs	γενῐκοῖς genikoîs
Accusative	γενῐκόν genikón	γενῐκήν genikḗn	γενῐκόν genikón	γενῐκώ genikṓ	γενῐκᾱ́ genikā́	γενῐκώ genikṓ	γενῐκούς genikoús	γενῐκᾱ́ς genikā́s	γενῐκᾰ́ geniká
Vocative	γενῐκέ geniké	γενῐκή genikḗ	γενῐκόν genikón	γενῐκώ genikṓ	γενῐκᾱ́ genikā́	γενῐκώ genikṓ	γενῐκοί genikoí	γενῐκαί genikaí	γενῐκᾰ́ geniká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	γενῐκῶς genikôs			γενῐκώτερος genikṓteros			γενῐκώτᾰτος genikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

γενῐκή (genikḗ, “genitive case”)

Related terms

ἐγγενῐκός (engenikós)
σῠγγενῐκός (sungenikós)

References

γενικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
γενικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
γενικός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2019)
γενικός in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften

Greek

Adjective

γενικός • (genikós) m (feminine γενική, neuter γενικό)

general, unspecific.

Declension

declension of γενικός

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	γενικός	γενική	γενικό	γενικοί	γενικές	γενικά
genitive	γενικού	γενικής	γενικού	γενικών	γενικών	γενικών
accusative	γενικό	γενική	γενικό	γενικούς	γενικές	γενικά
vocative	γενικέ	γενική	γενικό	γενικοί	γενικές	γενικά
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο γενικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο γενικός (o pio genikós), etc.)

degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
comparative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	γενικότερος	γενικότερη	γενικότερο	γενικότεροι	γενικότερες	γενικότερα
genitive	γενικότερου	γενικότερης	γενικότερου	γενικότερων	γενικότερων	γενικότερων
accusative	γενικότερο	γενικότερη	γενικότερο	γενικότερους	γενικότερες	γενικότερα
vocative	γενικότερε	γενικότερη	γενικότερο	γενικότεροι	γενικότερες	γενικότερα
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο γενικότερος", etc)
absolute superlative	singular			plural
absolute superlative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	γενικότατος	γενικότατη	γενικότατο	γενικότατοι	γενικότατες	γενικότατα
genitive	γενικότατου	γενικότατης	γενικότατου	γενικότατων	γενικότατων	γενικότατων
accusative	γενικότατο	γενικότατη	γενικότατο	γενικότατους	γενικότατες	γενικότατα
vocative	γενικότατε	γενικότατη	γενικότατο	γενικότατοι	γενικότατες	γενικότατα

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.