βρίζω

Greek

Etymology

From Byzantine Greek βρίζω (brízō), from Ancient Greek ὑβρίζω (hubrízō), from ὕβρις (húbris, “insolence, sexual outrage”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɾizo/
  • Hyphenation: βρί‧ζω

Verb

βρίζω • (vrízo) (simple past έβρισα, passive βρίζομαι)

  1. (transitive) insult, call names, abuse, run down (to use offensive language against)
    Του έδωσα μπουνιά επειδή με έβριζε. ― Tou édosa bouniá epeidí me évrize. ― I gave him a box because he was calling me names.
    Τι μίζερος άνθρωπος, όλο κάθεται και βρίζει τους πάντες και τα πάντα! ― Ti mízeros ánthropos, ólo káthetai kai vrízei tous pántes kai ta pánta! ― What a miserable man, all he does is sit and insult everyone and everything!
  2. (intransitive) swear, curse, cuss (use offensive language)
    Ο πατέρας μου βρίζει συνεχώς όταν έχει ματς στην τηλεόραση. ― O patéras mou vrízei synechós ótan échei mats stin tileórasi. ― My father is always swearing when there's a match on the telly.
    Τιμώρησα τον γιο μου επειδή έβριζε. ― Timórisa ton gio mou epeidí évrize. ― I punished my son for cursing.

Conjugation
βρίζω   βρίζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg βρίζω βρίσω βρίζομαι βριστώ
2 sg βρίζεις βρίσεις βρίζεσαι βριστείς
3 sg βρίζει βρίσει βρίζεται βριστεί
1 pl βρίζουμε, [‑ομε] βρίσουμε, [‑ομε] βριζόμαστε βριστούμε
2 pl βρίζετε βρίσετε βρίζεστε, βριζόσαστε βριστείτε
3 pl βρίζουν(ε) βρίσουν(ε) βρίζονται βριστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έβριζα έβρισα βριζόμουν(α) βρίστηκα
2 sg έβριζες έβρισες βριζόσουν(α) βρίστηκες
3 sg έβριζε έβρισε βριζόταν(ε) βρίστηκε
1 pl βρίζαμε βρίσαμε βριζόμασταν, (‑όμαστε) βριστήκαμε
2 pl βρίζατε βρίσατε βριζόσασταν, (‑όσαστε) βριστήκατε
3 pl έβριζαν, βρίζαν(ε) έβρισαν, βρίσαν(ε) βρίζονταν, (βριζόντουσαν) βρίστηκαν, βριστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα βρίζω ➤ θα βρίσω ➤ θα βρίζομαι ➤ θα βριστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα βρίζεις, … θα βρίσεις, … θα βρίζεσαι, … θα βριστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … βρίσει   έχω, έχεις, … βριστεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … βρίσει   είχα, είχες, … βριστεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … βρίσει   θα έχω, θα έχεις, … βριστεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg βρίζε βρίσε — βρίσου
2 pl βρίζετε βρίστε βρίζεστε βριστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ βρίζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας βρίσει ➤ βρισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ βρίσει βριστεί
Notes    • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms
  • ύβρις f (ývris, “abuse, insult”)
  • υβριστικός (yvristikós, “abusive, insulting”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.