βλαμμένος
Greek
Etymology
Perfect participle of βλάπτομαι (vláptomai), passive voice of βλάπτω (“I damage”). From Ancient Greek βεβλαμμένος (beblamménos), passive participle of βλάπτω, with omission of reduplication.
Pronunciation
- IPA(key): /vla.ˈme.nos/
- Hyphenation: βλαμ‧μέ‧νος
Participle
βλαμμένος • (vlamménos) m (feminine βλαμμένη, neuter βλαμμένο)
- (colloquial, derogatory, offensive, dated) stupid, retarded
- (colloquial, derogatory, offensive) mentally deranged, psychologically unbalanced
- Είναι βλαμμένος· στο ραντεβού μας, συνέχεια μιλούσε για τη μαμά του.
- Eínai vlamménos; sto rantevoú mas, synécheia miloúse gia ti mamá tou.
- He is weird; on our date, he kept talking about his mom.
- (colloquial, derogatory, offensive, figuratively) irritating person (also substantivized)
- Άντε ρε βλαμμένε, φύγε από δω.
- Ánte re vlamméne, fýge apó do.
- Get lost, you stupid, go away (from here).
- (literally) meaning of the participle: one who has been damaged
Declension
declension of βλαμμένος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | βλαμμένος | βλαμμένη | βλαμμένο | βλαμμένοι | βλαμμένες | βλαμμένα |
| genitive | βλαμμένου | βλαμμένης | βλαμμένου | βλαμμένων | βλαμμένων | βλαμμένων |
| accusative | βλαμμένο | βλαμμένη | βλαμμένο | βλαμμένους | βλαμμένες | βλαμμένα |
| vocative | βλαμμένε | βλαμμένη | βλαμμένο | βλαμμένοι | βλαμμένες | βλαμμένα |
Synonyms
- (retarded): καθυστερημένος (kathysteriménos), χαζός (chazós)
- (unbalanced): ανισόρροπος (anisórropos)
- (irritating): ενοχλητικός (enochlitikós)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.