βιβλιοπωλεῖον

Ancient Greek

Etymology

From βῐβλῐοπώλης (bibliopṓlēs, “bookseller”) +‎ -εῖον (-eîon).

Pronunciation
 

Noun

βῐβλῐοπωλεῖον • (bibliopōleîon) n (genitive βῐβλῐοπωλείου); second declension

- (Koine)
  1. a bookseller’s shop, a bookshop
    • 250 CE – 350 CE, Athenaeus, Deipnosophistae 1.1e
    • 129 CE – 216 CE, Galen, Libr.Propr. 1

Declension
Second declension of τὸ βῐβλῐοπωλεῖον; τοῦ βῐβλῐοπωλείου (Koine)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative τὸ βῐβλῐοπωλεῖον
tò bibliopōleîon		 τὼ βῐβλῐοπωλείω
tṑ bibliopōleíō		 τᾰ̀ βῐβλῐοπωλεῖᾰ
tà bibliopōleîa
Genitive τοῦ βῐβλῐοπωλείου
toû bibliopōleíou		 τοῖν βῐβλῐοπωλείοιν
toîn bibliopōleíoin		 τῶν βῐβλῐοπωλείων
tôn bibliopōleíōn
Dative τῷ βῐβλῐοπωλείῳ
tôi bibliopōleíōi		 τοῖν βῐβλῐοπωλείοιν
toîn bibliopōleíoin		 τοῖς βῐβλῐοπωλείοις
toîs bibliopōleíois
Accusative τὸ βῐβλῐοπωλεῖον
tò bibliopōleîon		 τὼ βῐβλῐοπωλείω
tṑ bibliopōleíō		 τᾰ̀ βῐβλῐοπωλεῖᾰ
tà bibliopōleîa
Vocative βῐβλῐοπωλεῖον
bibliopōleîon		 βῐβλῐοπωλείω
bibliopōleíō		 βῐβλῐοπωλεῖᾰ
bibliopōleîa
Notes:
  • Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Descendants

References

Greek

Noun

βιβλιοπωλεῖον • (vivliopoleῖon) n (plural βιβλιοπωλεῖα)

  1. Katharevousa form of βιβλιοπωλείο (vivliopoleío) (in polytonic script)

Declension
declension of βιβλιοπωλεῖον
singular plural
nominative βιβλιοπωλεῖον • βιβλιοπωλεῖα •
genitive βιβλιοπωλείου • βιβλιοπωλείων •
accusative βιβλιοπωλεῖον • βιβλιοπωλεῖα •
vocative βιβλιοπωλεῖον • βιβλιοπωλεῖα •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.