ασέβεια

From Ancient Greek ᾰ̓σέβειᾰ (asébeia).

• IPA^(key): /aˈse.vi.a/
• Hyphenation: α‧σέ‧βει‧α

ασέβεια • (aséveia) f (plural ασέβειες)

1. disrespectfulness, contempt, impiousness

   Του επιβλήθηκε πρόστιμο για ασέβεια προς το δικαστήριο.

   Tou epivlíthike próstimo gia aséveia pros to dikastírio.

   He was fined for contempt of court.

   Synonym: περιφρόνηση (perifrónisi)

   Antonym: σεβασμός (sevasmós)

   1. (religion) impiety

      Antonyms: ευσέβεια (efséveia), θεοσέβεια (theoséveia)

2. an insulting behaviour or word

   Αυτό που είπες ήταν μεγάλη ασέβεια, ντροπή σου!

   Aftó pou eípes ítan megáli aséveia, dropí sou!

   What you said was a huge insult, shame on you!

   Synonyms: προσβολή (prosvolí), απρέπεια (aprépeia)

3. Nominative, accusative and vocative singular form of ασέβεια (aséveia).

• ασεβής (asevís, “disrespectful, impious”)
• άσεβος (ásevos, “disrespectful, impious”)
• ασεβώ (asevó, “disrespect, I act impiously”)
• ασεβώς (asevós, adverb) (formal)

• and see: ευσεβής (efsevís, “pious, devout”), σεβασμός m (sevasmós, “respect”)