αποκεφαλίζω

Greek

Etymology

From απο- (apo-) +‎ κεφάλι (kefáli) +‎ -ίζω (-ízo).

Verb

αποκεφαλίζω • (apokefalízo) (simple past αποκεφάλισα, passive αποκεφαλίζομαι)

  1. behead, decapitate, decollate, guillotine
  2. (figuratively) abolish

Conjugation
αποκεφαλίζω   αποκεφαλίζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg αποκεφαλίζω αποκεφαλίσω αποκεφαλίζομαι αποκεφαλιστώ
2 sg αποκεφαλίζεις αποκεφαλίσεις αποκεφαλίζεσαι αποκεφαλιστείς
3 sg αποκεφαλίζει αποκεφαλίσει αποκεφαλίζεται αποκεφαλιστεί
1 pl αποκεφαλίζουμε, [‑ομε] αποκεφαλίσουμε, [‑ομε] αποκεφαλιζόμαστε αποκεφαλιστούμε
2 pl αποκεφαλίζετε αποκεφαλίσετε αποκεφαλίζεστε, αποκεφαλιζόσαστε αποκεφαλιστείτε
3 pl αποκεφαλίζουν(ε) αποκεφαλίσουν(ε) αποκεφαλίζονται αποκεφαλιστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg αποκεφάλιζα αποκεφάλισα αποκεφαλιζόμουν(α) αποκεφαλίστηκα
2 sg αποκεφάλιζες αποκεφάλισες αποκεφαλιζόσουν(α) αποκεφαλίστηκες
3 sg αποκεφάλιζε αποκεφάλισε αποκεφαλιζόταν(ε) αποκεφαλίστηκε
1 pl αποκεφαλίζαμε αποκεφαλίσαμε αποκεφαλιζόμασταν, (‑όμαστε) αποκεφαλιστήκαμε
2 pl αποκεφαλίζατε αποκεφαλίσατε αποκεφαλιζόσασταν, (‑όσαστε) αποκεφαλιστήκατε
3 pl αποκεφάλιζαν, αποκεφαλίζαν(ε) αποκεφάλισαν, αποκεφαλίσαν(ε) αποκεφαλίζονταν, (αποκεφαλιζόντουσαν) αποκεφαλίστηκαν, αποκεφαλιστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα αποκεφαλίζω ➤ θα αποκεφαλίσω ➤ θα αποκεφαλίζομαι ➤ θα αποκεφαλιστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα αποκεφαλίζεις, … θα αποκεφαλίσεις, … θα αποκεφαλίζεσαι, … θα αποκεφαλιστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … αποκεφαλίσει
  έχω, έχεις, … αποκεφαλισμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … αποκεφαλιστεί
  είμαι, είσαι, … αποκεφαλισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … αποκεφαλίσει
  είχα, είχες, … αποκεφαλισμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … αποκεφαλιστεί
  ήμουν, ήσουν, … αποκεφαλισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … αποκεφαλίσει
  θα έχω, θα έχεις, … αποκεφαλισμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … αποκεφαλιστεί
  θα είμαι, θα είσαι, … αποκεφαλισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg αποκεφάλιζε αποκεφάλισε — αποκεφαλίσου
2 pl αποκεφαλίζετε αποκεφαλίστε αποκεφαλίζεστε αποκεφαλιστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ αποκεφαλίζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας αποκεφαλίσει ➤ αποκεφαλισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ αποκεφαλίσει αποκεφαλιστεί
Notes    • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.