απαρηγόρητος

Greek

Etymology

α- (a-) +‎ παρηγοριά (parigoriá, “consolation”) +‎ -τος (-tos)

Pronunciation

IPA^(key): /apaɾiˈɣoɾitos/

Adjective

απαρηγόρητος • (aparigóritos) m (feminine απαρηγόρητη, neuter απαρηγόρητο)

inconsolable, disconsolate

Declension

declension of απαρηγόρητος

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απαρηγόρητος	απαρηγόρητη	απαρηγόρητο	απαρηγόρητοι	απαρηγόρητες	απαρηγόρητα
genitive	απαρηγόρητου	απαρηγόρητης	απαρηγόρητου	απαρηγόρητων	απαρηγόρητων	απαρηγόρητων
accusative	απαρηγόρητο	απαρηγόρητη	απαρηγόρητο	απαρηγόρητους	απαρηγόρητες	απαρηγόρητα
vocative	απαρηγόρητε	απαρηγόρητη	απαρηγόρητο	απαρηγόρητοι	απαρηγόρητες	απαρηγόρητα

Antonyms

παρήγορος (parígoros, “comforting”)

Related terms

απαρηγορήτως (aparigorítos, “disconsolately, inconsolably”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.