αντιστέκομαι

Greek

Etymology

αντι- (anti-) +‎ στέκομαι (stékomai, “to stand”)

Verb

αντιστέκομαι • (antistékomai) (simple past αντιστάθηκα)

  1. resist, stand against

Conjugation
αντιστέκομαι
Non-past tenses Past tenses
Imperfective Present Continuous future Imperfect
1st person sg αντιστέκομαι θα αντιστέκομαι αντιστεκόμουν, αντιστεκόμουνα
2nd person αντιστέκεσαι θα αντιστέκεσαι αντιστεκόσουν, αντιστεκόσουνα
3rd person αντιστέκεται θα αντιστέκεται αντιστεκόταν, αντιστεκότανε
1st person pl αντιστεκόμαστε θα αντιστεκόμαστε αντιστεκόμασταν, αντιστεκόμαστε2
2nd person αντιστέκεστε, αντιστεκόσαστε1 θα αντιστέκεστε, αντιστεκόσαστε1 αντιστεκόσασταν, αντιστεκόσαστε2
3rd person αντιστέκονται θα αντιστέκονται αντιστέκονταν, αντιστεκόντανε, αντιστεκόντουσαν
Perfective Dependent† Simple future Simple past (Aorist)
1st person sg αντισταθώ θα αντισταθώ αντιστάθηκα
2nd person αντισταθείς θα αντισταθείς αντιστάθηκες
3rd person αντισταθεί θα αντισταθεί αντιστάθηκε
1st person pl αντισταθούμε θα αντισταθούμε αντισταθήκαμε
2nd person αντισταθείτε θα αντισταθείτε αντισταθήκατε
3rd person αντισταθούν, αντισταθούνε θα αντισταθούν, θα αντισταθούνε αντιστάθηκαν, αντισταθήκανε
Imperative Imperfective Perfective
2nd person sg —3 αντιστάσου
2nd person pl —3 αντισταθείτε
Perfect tenses
Perfect έχω αντισταθεί, έχεις αντισταθεί έχει αντισταθεί, …
Future perfect θα έχω αντισταθεί, θα έχεις αντισταθεί, θα έχει αντισταθεί, …
Past perfect είχα αντισταθεί, είχες αντισταθεί, είχε αντισταθεί, …
Subjunctive
Continuous The present tense form preceded by να, ας, etc
Simple The dependent form preceded by να, ας, etc
Past perfect The perfect tense form preceded by να, ας, etc
When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources.
†  The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle.     The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms.
1. Colloquial forms
2. Identical to present tense form
3. The existence of these forms is doubtful
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.