αντικείμενο

From Ancient Greek ἀντικείμενον (antikeímenon), participle of ἀντίκειμαι (antíkeimai).

αντικείμενο • (antikeímeno) n (plural αντικείμενα)

1. object, subject (a physical thing)
2. (grammar) object (of sentence)
3. object (of desire, or affection, etc)
4. (computing) object (of object-oriented)

• (abbreviation) αντικ. (antik.)

• αντικειμενικός (antikeimenikós, “objective”)
• άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο n (ágnostis taftótitas iptámeno antikeímeno, “unidentified flying object”)
• αντικειμενοστρεφής (antikeimenostrefís, “object-oriented”)

• υποκείμενο n (ypokeímeno, “subject of sentence”)