ανελκύω

See also: ἀνελκύω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀνελκύω. Synchronically, from αν- +‎ ελκύω (“drag”).

Pronunciation

IPA^(key): /a.nelˈci.o/
Hyphenation: α‧νελ‧κύ‧ω

Verb

ανελκύω • (anelkýo) (simple past ανέλκυσα, passive ανελκύομαι)

(shipping) drag upwards, hoist, recover (of ships, shipwrecks)
Ανελκύστηκε το ναυάγιο. ― Anelkýstike to navágio. ― The shipwreck was removed.

Conjugation

ανελκύω ανελκύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ανελκύω	ανελκύσω	ανελκύομαι	ανελκυστώ, {ανελκυσθώ}²
2 sg	ανελκύεις	ανελκύσεις	ανελκύεσαι	ανελκυστείς, ανελκυσθείς
3 sg	ανελκύει	ανελκύσει	ανελκύεται	ανελκυστεί, ανελκυσθεί

1 pl	ανελκύουμε, [‑ομε]	ανελκύσουμε, [‑ομε]	ανελκυόμαστε	ανελκυστούμε, ανελκυσθούμε
2 pl	ανελκύετε	ανελκύσετε	ανελκύεστε, ανελκυόσαστε	ανελκυστείτε, ανελκυσθείτε
3 pl	ανελκύουν(ε)	ανελκύσουν(ε)	ανελκύονται	ανελκυστούν(ε), ανελκυσθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ανέλκυα¹	ανέλκυσα¹	ανελκυόμουν(α)	ανελκύστηκα, {ανελκύσθηκα}²
2 sg	ανέλκυες	ανέλκυσες	ανελκυόσουν(α)	ανελκύστηκες, ανελκύσθηκες
3 sg	ανέλκυε	ανέλκυσε	ανελκυόταν(ε)	ανελκύστηκε, ανελκύσθηκε

1 pl	ανελκύαμε	ανελκύσαμε	ανελκυόμασταν, (‑όμαστε)	ανελκυστήκαμε, ανελκυσθήκαμε
2 pl	ανελκύατε	ανελκύσατε	ανελκυόσασταν, (‑όσαστε)	ανελκυστήκατε, ανελκυσθήκατε
3 pl	ανέλκυαν, ανελκύαν(ε)	ανέλκυσαν, ανελκύσαν(ε)	ανελκύονταν, (ανελκυόντουσαν)	ανελκύστηκαν, ανελκυστήκαν(ε), ανελκύσθηκαν, ανελκυσθήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ανελκύω ➤	θα ανελκύσω ➤	θα ανελκύομαι ➤	θα ανελκυστώ / ανελκυσθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ανελκύεις, …	θα ανελκύσεις, …	θα ανελκύεσαι, …	θα ανελκυστείς / ανελκυσθείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ανελκύσει		έχω, έχεις, … ανελκυστεί / ανελκυσθεί είμαι, είσαι, … ανελκυσμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ανελκύσει		είχα, είχες, … ανελκυστεί / ανελκυσθεί ήμουν, ήσουν, … ανελκυσμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ανελκύσει		θα έχω, θα έχεις, … ανελκυστεί / ανελκυσθεί θα είμαι, θα είσαι, … ανελκυσμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ανέλκυε	ανέλκυσε	—	ανελκύσου
2 pl	ανελκύετε	ανελκύστε	ανελκύεστε	ανελκυστείτε, ανελκυσθείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ανελκύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας ανελκύσει ➤		ανελκυσμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	ανελκύσει		ανελκυστεί, ανελκυσθεί


Notes	1. For more formal types (ἀνείλκυα, ἀνείλκυσα), see the conjugation of ancient ἀνελκύω. 2. Formal types with -σθ- are not common. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

ανέλκυση f (anélkysi, “pulling upwards”) (shipping)
ανελκυστήρας m (anelkystíras, “lift, elevator”)
And see at έλκω

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.