αναπληρώνομαι

Greek

Verb

αναπληρώνομαι • (anaplirónomai) passive (simple past αναπληρώθηκα, active αναπληρώνω)

  1. be replaced

Conjugation
αναπληρώνομαι
Non-past tenses Past tenses
Imperfective Present Continuous future Imperfect
1st person sg αναπληρώνομαι θα αναπληρώνομαι αναπληρωνόμουν, αναπληρωνόμουνα
2nd person αναπληρώνεσαι θα αναπληρώνεσαι αναπληρωνόσουν, αναπληρωνόσουνα
3rd person αναπληρώνεται θα αναπληρώνεται αναπληρωνόταν, αναπληρωνότανε
1st person pl αναπληρωνόμαστε θα αναπληρωνόμαστε αναπληρωνόμασταν, αναπληρωνόμαστε2
2nd person αναπληρώνεστε, αναπληρωνόσαστε1 θα αναπληρώνεστε, αναπληρωνόσαστε1 αναπληρωνόσασταν, αναπληρωνόσαστε2
3rd person αναπληρώνονται θα αναπληρώνονται αναπληρώνονταν, αναπληρωνόντανε, αναπληρωνόντουσαν
Perfective Dependent† Simple future Simple past (Aorist)
1st person sg αναπληρωθώ θα αναπληρωθώ αναπληρώθηκα
2nd person αναπληρωθείς θα αναπληρωθείς αναπληρώθηκες
3rd person αναπληρωθεί θα αναπληρωθεί αναπληρώθηκε
1st person pl αναπληρωθούμε θα αναπληρωθούμε αναπληρωθήκαμε
2nd person αναπληρωθείτε θα αναπληρωθείτε αναπληρωθήκατε
3rd person αναπληρωθούν, αναπληρωθούνε θα αναπληρωθούν, θα αναπληρωθούνε αναπληρώθηκαν, αναπληρωθήκανε
Imperative Imperfective Perfective
2nd person sg —3 αναπληρώσου
2nd person pl —3 αναπληρωθείτε
Perfect tenses
Perfect έχω αναπληρωθεί, έχεις αναπληρωθεί έχει αναπληρωθεί, …
Future perfect θα έχω αναπληρωθεί, θα έχεις αναπληρωθεί, θα έχει αναπληρωθεί, …
Past perfect είχα αναπληρωθεί, είχες αναπληρωθεί, είχε αναπληρωθεί, …
Subjunctive
Continuous The present tense form preceded by να, ας, etc
Simple The dependent form preceded by να, ας, etc
Past perfect The perfect tense form preceded by να, ας, etc
When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources.
†  The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle.     The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms.
1. Colloquial forms
2. Identical to present tense form
3. The existence of these forms is doubtful
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.