αναλογίζομαι

Greek

Verb

αναλογίζομαι • (analogízomai) deponent (simple past αναλογίστηκα)

  1. consider, dwell on, think about, brood, brood on

Conjugation
αναλογίζομαι
Non-past tenses Past tenses
Imperfective Present Continuous future Imperfect
1st person sg αναλογίζομαι θα αναλογίζομαι αναλογιζόμουν, αναλογιζόμουνα
2nd person αναλογίζεσαι θα αναλογίζεσαι αναλογιζόσουν, αναλογιζόσουνα
3rd person αναλογίζεται θα αναλογίζεται αναλογιζόταν, αναλογιζότανε
1st person pl αναλογιζόμαστε θα αναλογιζόμαστε αναλογιζόμασταν, αναλογιζόμαστε2
2nd person αναλογίζεστε, αναλογιζόσαστε1 θα αναλογίζεστε, αναλογιζόσαστε1 αναλογιζόσασταν, αναλογιζόσαστε2
3rd person αναλογίζονται θα αναλογίζονται αναλογίζονταν, αναλογιζόντανε, αναλογιζόντουσαν
Perfective Dependent† Simple future Simple past (Aorist)
1st person sg αναλογιστώ θα αναλογιστώ αναλογίστηκα
2nd person αναλογιστείς θα αναλογιστείς αναλογίστηκες
3rd person αναλογιστεί θα αναλογιστεί αναλογίστηκε
1st person pl αναλογιστούμε θα αναλογιστούμε αναλογιστήκαμε
2nd person αναλογιστείτε θα αναλογιστείτε αναλογιστήκατε
3rd person αναλογιστούν, αναλογιστούνε θα αναλογιστούν, θα αναλογιστούνε αναλογίστηκαν, αναλογιστήκανε
Imperative Imperfective Perfective
2nd person sg —3 αναλογίσου
2nd person pl —3 αναλογιστείτε
Perfect tenses
Perfect έχω αναλογιστεί, έχεις αναλογιστεί έχει αναλογιστεί, …
Future perfect θα έχω αναλογιστεί, θα έχεις αναλογιστεί, θα έχει αναλογιστεί, …
Past perfect είχα αναλογιστεί, είχες αναλογιστεί, είχε αναλογιστεί, …
Subjunctive
Continuous The present tense form preceded by να, ας, etc
Simple The dependent form preceded by να, ας, etc
Past perfect The perfect tense form preceded by να, ας, etc
When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources.
†  The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle.     The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms.
1. Colloquial forms
2. Identical to present tense form
3. The existence of these forms is doubtful
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.