ανακόπτω

See also: ἀνακόπτω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀνακόπτω (anakóptō). Synchronically analysable as ανα- (“thoroughly”) +‎ κόπτω (“cut”).

Pronunciation
  • IPA(key): /a.naˈko.pto/
  • Hyphenation: α‧να‧κό‧πτω

Verb

ανακόπτω • (anakópto) (simple past ανέκοψα, passive ανακόπτομαι)

  1. check, stem, halt, arrest, withstand (the flow of something)
    ανακόπτω την πορεία, την άνοδο, την εξέλιξη ― anakópto tin poreía, tin ánodo, tin exélixi ― Ι halt the course, the rise, the development
    Synonyms: αναχαιτίζω (anachaitízo), σταματώ (stamató)

Conjugation
ανακόπτω   ανακόπτομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg ανακόπτω ανακόψω ανακόπτομαι ανακοπώ
2 sg ανακόπτεις ανακόψεις ανακόπτεσαι ανακοπείς
3 sg ανακόπτει ανακόψει ανακόπτεται ανακοπεί
1 pl ανακόπτουμε, [‑ομε] ανακόψουμε, [‑ομε] ανακοπτόμαστε ανακοπούμε
2 pl ανακόπτετε ανακόψετε ανακόπτεστε, ανακοπτόσαστε ανακοπείτε
3 pl ανακόπτουν(ε) ανακόψουν(ε) ανακόπτονται ανακοπούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg ανέκοπτα ανέκοψα ανακοπτόμουν(α) ανακόπηκα, [{ανεκόπην}]
2 sg ανέκοπτες ανέκοψες ανακοπτόσουν(α) ανακόπηκες, [{ανεκόπης}]
3 sg ανέκοπτε ανέκοψε ανακοπτόταν(ε) ανακόπηκε, {ανεκόπη}
1 pl ανακόπταμε ανακόψαμε ανακοπτόμασταν, (‑όμαστε) ανακοπήκαμε, [{ανεκόπημεν}]
2 pl ανακόπτατε ανακόψατε ανακοπτόσασταν, (‑όσαστε) ανακοπήκατε, [{ανεκόπητε}]
3 pl ανέκοπταν, ανακόπταν(ε) ανέκοψαν, ανακόψαν(ε) ανακόπτονταν ανακόπηκαν, ανακοπήκαν(ε), {ανεκόπησαν}
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ανακόπτω ➤ θα ανακόψω ➤ θα ανακόπτομαι ➤ θα ανακοπώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ανακόπτεις, … θα ανακόψεις, … θα ανακόπτεσαι, … θα ανακοπείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ανακόψει   έχω, έχεις, … ανακοπεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ανακόψει   είχα, είχες, … ανακοπεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ανακόψει   θα έχω, θα έχεις, … ανακοπεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ανάκοπτε ανάκοψε — ανακόψου
2 pl ανακόπτετε ανακόψτε ανακόπτεστε ανακοπείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ ανακόπτοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας ανακόψει ➤ —
Nonfinite form➤ ανακόψει ανακοπεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • Also, formal passive past participle ανακοπείς (anakopeís), ανακοπείσα (anakopeísa), ανακοπέν (anakopén)
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • ανακοπείς (anakopeís, participle) (learned), ανακοπείσα (anakopeísa), ανακοπέν (anakopén)
  • ανακοπή f (anakopí, “restraint, check”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.