ανακουφίζω

Greek

Verb

ανακουφίζω • (anakoufízo) (simple past ανακούφισα, passive ανακουφίζομαι)

  1. alleviate, relieve

Conjugation
ανακουφίζω   ανακουφίζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg ανακουφίζω ανακουφίσω ανακουφίζομαι ανακουφιστώ
2 sg ανακουφίζεις ανακουφίσεις ανακουφίζεσαι ανακουφιστείς
3 sg ανακουφίζει ανακουφίσει ανακουφίζεται ανακουφιστεί
1 pl ανακουφίζουμε, [‑ομε] ανακουφίσουμε, [‑ομε] ανακουφιζόμαστε ανακουφιστούμε
2 pl ανακουφίζετε ανακουφίσετε ανακουφίζεστε, ανακουφιζόσαστε ανακουφιστείτε
3 pl ανακουφίζουν(ε) ανακουφίσουν(ε) ανακουφίζονται ανακουφιστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg ανακούφιζα ανακούφισα ανακουφιζόμουν(α) ανακουφίστηκα
2 sg ανακούφιζες ανακούφισες ανακουφιζόσουν(α) ανακουφίστηκες
3 sg ανακούφιζε ανακούφισε ανακουφιζόταν(ε) ανακουφίστηκε
1 pl ανακουφίζαμε ανακουφίσαμε ανακουφιζόμασταν, (‑όμαστε) ανακουφιστήκαμε
2 pl ανακουφίζατε ανακουφίσατε ανακουφιζόσασταν, (‑όσαστε) ανακουφιστήκατε
3 pl ανακούφιζαν, ανακουφίζαν(ε) ανακούφισαν, ανακουφίσαν(ε) ανακουφίζονταν, (ανακουφιζόντουσαν) ανακουφίστηκαν, ανακουφιστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ανακουφίζω ➤ θα ανακουφίσω ➤ θα ανακουφίζομαι ➤ θα ανακουφιστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ανακουφίζεις, … θα ανακουφίσεις, … θα ανακουφίζεσαι, … θα ανακουφιστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ανακουφίσει
  έχω, έχεις, … ανακουφισμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … ανακουφιστεί
  είμαι, είσαι, … ανακουφισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ανακουφίσει
  είχα, είχες, … ανακουφισμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … ανακουφιστεί
  ήμουν, ήσουν, … ανακουφισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ανακουφίσει
  θα έχω, θα έχεις, … ανακουφισμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … ανακουφιστεί
  θα είμαι, θα είσαι, … ανακουφισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ανακούφιζε ανακούφισε — ανακουφίσου
2 pl ανακουφίζετε ανακουφίστε ανακουφίζεστε ανακουφιστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ ανακουφίζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας ανακουφίσει ➤ ανακουφισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ ανακουφίσει ανακουφιστεί
Notes    • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.