αναγορεύω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀναγορεύω. Morphologically, from αν- (“re-”) +‎ αγορεύω (agorévo, “make speech”).

Pronunciation
  • IPA(key): /a.na.ɣoˈre.vo/
  • Hyphenation: α‧να‧γο‧ρεύ‧ω

Verb

αναγορεύω • (anagorévo) (simple past αναγόρευσα, passive αναγορεύομαι)

  1. nominate, vote
  2. appoint, proclaim
    Αναγορεύτηκε διδάκτορας στο πανεπιστήμιο. ― Anagoréftike didáktoras sto panepistímio. ― He was proclaimed Doctor/professor at the university.

Conjugation
αvαγορεύω   αvαγορεύομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg αvαγορεύω αvαγορεύσω αvαγορεύομαι αvαγορευτώ, αvαγορευθώ1
2 sg αvαγορεύεις αvαγορεύσεις αvαγορεύεσαι αvαγορευτείς, αvαγορευθείς
3 sg αvαγορεύει αvαγορεύσει αvαγορεύεται αvαγορευτεί, αvαγορευθεί
1 pl αvαγορεύουμε, [‑ομε] αvαγορεύσουμε, [‑ομε] αvαγορευόμαστε αvαγορευτούμε, αvαγορευθούμε
2 pl αvαγορεύετε αvαγορεύσετε αvαγορεύεστε, αvαγορευόσαστε αvαγορευτείτε, αvαγορευθείτε
3 pl αvαγορεύουν(ε) αvαγορεύσουν(ε) αvαγορεύονται αvαγορευτούν(ε), αvαγορευθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg αvαγόρευα αvαγόρευσα αvαγορευόμουν(α) αvαγορεύτηκα, αvαγορεύθηκα1
2 sg αvαγόρευες αvαγόρευσες αvαγορευόσουν(α) αvαγορεύτηκες, αvαγορεύθηκες
3 sg αvαγόρευε αvαγόρευσε αvαγορευόταν(ε) αvαγορεύτηκε, αvαγορεύθηκε
1 pl αvαγορεύαμε αvαγορεύσαμε αvαγορευόμασταν, (‑όμαστε) αvαγορευτήκαμε, αvαγορευθήκαμε
2 pl αvαγορεύατε αvαγορεύσατε αvαγορευόσασταν, (‑όσαστε) αvαγορευτήκατε, αvαγορευθήκατε
3 pl αvαγόρευαν, αvαγορεύαν(ε) αvαγόρευσαν, αvαγορεύσαν(ε) αvαγορεύονταν, (αvαγορευόντουσαν) αvαγορεύτηκαν, αvαγορευτήκαν(ε),
αvαγορεύθηκαν, αvαγορευθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα αvαγορεύω ➤ θα αvαγορεύσω ➤ θα αvαγορεύομαι ➤ θα αvαγορευτώ / αvαγορευθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα αvαγορεύεις, … θα αvαγορεύσεις, … θα αvαγορεύεσαι, … θα αvαγορευτείς / αvαγορευθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … αvαγορεύσει
  έχω, έχεις, … αvαγορευμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … αvαγορευτεί / αvαγορευθεί
  είμαι, είσαι, … αvαγορευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … αvαγορεύσει
  είχα, είχες, … αvαγορευμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … αvαγορευτεί / αvαγορευθεί
  ήμουν, ήσουν, … αvαγορευμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … αvαγορεύσει
  θα έχω, θα έχεις, … αvαγορευμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … αvαγορευτεί / αvαγορευθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … αvαγορευμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg αvαγόρευε αvαγόρευσε — αvαγορεύσου
2 pl αvαγορεύετε αvαγορεύστε αvαγορεύεστε αvαγορευτείτε, αvαγορευθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ αvαγορεύοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας αvαγορεύσει ➤ αvαγορευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ αvαγορεύσει αvαγορευτεί, αvαγορευθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. The passive -ευθ- types are more formal.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms
  • αναγορευμένος (anagorevménos, participle)
  • αναγόρευση f (anagórefsi, “nomination, election”)
  • αναγορεύσιμος (anagoréfsimos, “suitable for appointment”)

Other compounds of αγορεύω (agorévo)

  • απαγορεύω (apagorévo, “prohibit”)
  • αυτοαναγορεύομαι (aftoanagorévomai, “proclaim myself”)
  • προσαγορεύω (prosagorévo, “address”) (formal)
  • υπαγορεύω (ypagorévo, “dictate”)
  • and see: αγορά f (agorá, “marketplace”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.