ακριτικός

Greek

Etymology

From Medieval Byzantine Greek ἀκριτικός from ἀκρίτης (akrítēs, “frontier soldier”) from Ancient Greek ἄκρα f (ákra, “edge”) + -ίτης (-ítēs). Not to be confused with άκριτος (ákritos, “thoughtless”) and its root from κρίνω (kríno, “I judge”).

Pronunciation

IPA^(key): /akritiˈkos/
Hyphenation: α‧κρι‧τι‧κός

Adjective

ακριτικός • (akritikós) m (feminine ακριτική, neuter ακριτικό)

relating to frontier
ακριτικά νησιά ― akritiká nisiá ― frontier islands
relating to Byzantine frontiersmen, especially of the poetry about them.
ακριτική ποίηση ― akritikí poíisi ― acritic poetry

ακριτικά τραγούδια ― akritiká tragoúdia ― acritic songs

Declension

declension of ακριτικός

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακριτικός	ακριτική	ακριτικό	ακριτικοί	ακριτικές	ακριτικά
genitive	ακριτικού	ακριτικής	ακριτικού	ακριτικών	ακριτικών	ακριτικών
accusative	ακριτικό	ακριτική	ακριτικό	ακριτικούς	ακριτικές	ακριτικά
vocative	ακριτικέ	ακριτική	ακριτικό	ακριτικοί	ακριτικές	ακριτικά

Related terms

ακρίτης m (akrítis, “frontiersman; Acrites”), or ακρίτας m (akrítas)

and see: άκρη n (ákri, “end, edge”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.