άκρη

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἄκρα (ákra)

Noun

άκρη • (ákri) f (plural άκρες)

end (of rope, road, stick, etc)
point, tip
edge, border, rim

Declension

declension of άκρη

	singular	plural
nominative	άκρη •	άκρες •
genitive	άκρης •	ακρών •
accusative	άκρη •	άκρες •
vocative	άκρη •	άκρες •

Synonyms

άκρια f (ákria)

compare with: άκρο n (ákro)

Related terms

ακρίτσα f (akrítsa, diminutive form)
ακρούλα f (akroúla, diminutive form)
ακριανός (akrianós, “at the edge, extreme”)
ακρινός (akrinós, “distant, at the far end”)
ακρίτας m (akrítas, “frontiersman”)
ακρότατος (akrótatos, “furthermost”, adjective)
ακρότητα f (akrótita, “extreme”, noun)
ακριτικός (akritikós, “frontier”, adjective)

Phrases:

απ' άκρη σ' ακρη (ap' ákri s' akri, “completely”)
μέσες άκρες (méses ákres, “roughly”)
βάζω στην άκρη (vázo stin ákri, “move something aside”)
κάνω στην άκρη (káno stin ákri, “get out of the way, push something aside”)
βρίσκω την άκρη (vrísko tin ákri, “get to the bottom of”)

αφήνω στην άκρη (afíno stin ákri)
βγάζω άκρη (vgázo ákri)
έχω άκρες (écho ákres)
όπου με βγάλει η άκρη (ópou me vgálei i ákri)
τραβώ στην άκρη (travó stin ákri)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.