άκρος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἄκρος (ákros, “extreme”)

Adjective

άκρος • (ákros) m (feminine άκρα, neuter άκρο)

  1. utmost, extreme, uttermost

Declension
declension of άκρος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative άκρος άκρα άκρο άκροι άκρες άκρα
genitive άκρου άκρας άκρου άκρων άκρων άκρων
accusative άκρο άκρα άκρο άκρους άκρες άκρα
vocative άκρε άκρα άκρο άκροι άκρες άκρα
degrees of comparison by suffixation
comparative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ακρότατος ακρότατη ακρότατο ακρότατοι ακρότατες ακρότατα
genitive ακρότατου ακρότατης ακρότατου ακρότατων ακρότατων ακρότατων
accusative ακρότατο ακρότατη ακρότατο ακρότατους ακρότατες ακρότατα
vocative ακρότατε ακρότατη ακρότατο ακρότατοι ακρότατες ακρότατα
derivations relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ακρότατος", etc)
  • see: άκρη n (ákri, “end, edge”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.