żerca

See also: -żerca

Polish

Etymology

żreć +‎ -ca

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈʐɛr.t͡sa/

Noun

żerca m pers (feminine żerczyni)

  1. (paganism) A type of priest in Slavic pagan religion.
  2. (archaic) One who devours; a devourer.

Declension
declension of żerca
singular plural
nominative żerca żercy
genitive żercy żerców
dative żercy żercom
accusative żercę żerców
instrumental żercą żercami
locative żercy żercach
vocative żerco żercy

Synonyms
  • (type of priest): żyrzec, żyrzko, ofiarnik
  • (one who devours): pożeracz
  • żertwa

Noun

żerca m anim

  1. (archaic) An animal that devours.

Noun

żerca m inan

  1. (archaic) Something that devours.

Further reading
  • żerca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.