śmiać

See also: śmiąc

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *smьjati (stem *směj-).

Pronunciation
  • IPA(key): /ɕmʲat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

śmiać impf

  1. (reflexive, intransitive) to laugh

Conjugation
Conjugation of śmiać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive śmiać
present tense 1st śmieję śmiejemy
2nd śmiejesz śmiejecie
3rd śmieje śmieją
past tense 1st śmiałem śmiałam śmialiśmy śmiałyśmy
2nd śmiałeś śmiałaś śmialiście śmiałyście
3rd śmiał śmiała śmiało śmiali śmiały
future tense 1st będę śmiał1 będę śmiała1 będziemy śmiali1 będziemy śmiały1
2nd będziesz śmiał1 będziesz śmiała1 będziecie śmiali1 będziecie śmiały1
3rd będzie śmiał1 będzie śmiała1 będzie śmiało1 będą śmiali1 będą śmiały1
conditional 1st śmiałbym śmiałabym śmialibyśmy śmiałybyśmy
2nd śmiałbyś śmiałabyś śmialibyście śmiałybyście
3rd śmiałby śmiałaby śmiałoby śmialiby śmiałyby
imperative 1st — śmiejmy
2nd śmiej śmiejcie
3rd niech śmieje niech śmieją
active adjectival participle śmiejący śmiejąca śmiejące śmiejący śmiejące
contemporary adverbial participle śmiejąc
impersonal past śmiano
verbal noun śmianie
1 or: będę śmiać, będziesz śmiać etc.

Regional:

Conjugation of śmiać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive śmiać
present tense 1st śmieję śmiejemy
2nd śmiejesz śmiejecie
3rd śmieje śmieją
past tense 1st śmiałem śmiałam śmieliśmy śmiałyśmy
2nd śmiałeś śmiałaś śmieliście śmiałyście
3rd śmiał śmiała śmiało śmieli śmiały
future tense 1st będę śmiał1 będę śmiała1 będziemy śmieli1 będziemy śmiały1
2nd będziesz śmiał1 będziesz śmiała1 będziecie śmieli1 będziecie śmiały1
3rd będzie śmiał1 będzie śmiała1 będzie śmiało1 będą śmieli1 będą śmiały1
conditional 1st śmiałbym śmiałabym śmielibyśmy śmiałybyśmy
2nd śmiałbyś śmiałabyś śmielibyście śmiałybyście
3rd śmiałby śmiałaby śmiałoby śmieliby śmiałyby
imperative 1st — śmiejmy
2nd śmiej śmiejcie
3rd niech śmieje niech śmieją
active adjectival participle śmiejący śmiejąca śmiejące śmiejący śmiejące
contemporary adverbial participle śmiejąc
impersonal past śmiano
verbal noun śmianie
1 or: będę śmiać, będziesz śmiać etc.

See also

Further reading
  • śmiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • śmiać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.