þruma

Icelandic

Etymology

From Old Norse þruma.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈθrʏːma/
  • Rhymes: -ʏːma

Noun

þruma f (genitive singular þrumu, nominative plural þrumur)

  1. a roll of thunder; thunderclap; in plural: thunder

Declension
declension of þruma
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative þruma þruman þrumur þrumurnar
accusative þrumu þrumuna þrumur þrumurnar
dative þrumu þrumunni þrumum þrumunum
genitive þrumu þrumunnar þruma/þrumna þrumanna/þrumnanna

Synonyms
  • (roll of thunder, thunder): þórduna f (archaic or poetic)

Verb

þruma (weak verb, third-person singular past indicative þrumaði, supine þrumað)

  1. (intransitive) to thunder

Conjugation
þruma — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að þruma
supine
(sagnbót)		 þrumað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 þrumandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég þruma við þrumum present
(nútíð)		 ég þrumi við þrumum
þú þrumar þið þrumið þú þrumir þið þrumið
hann, hún, það þrumar þeir, þær, þau þruma hann, hún, það þrumi þeir, þær, þau þrumi
past
(þátíð)		 ég þrumaði við þrumuðum past
(þátíð)		 ég þrumaði við þrumuðum
þú þrumaðir þið þrumuðuð þú þrumaðir þið þrumuðuð
hann, hún, það þrumaði þeir, þær, þau þrumuðu hann, hún, það þrumaði þeir, þær, þau þrumuðu
imperative
(boðháttur)		 þruma (þú) þrumið (þið)
Forms with appended personal pronoun
þrumaðu þrumiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þrumast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að þrumast
supine
(sagnbót)		 þrumast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 þrumandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég þrumast við þrumumst present
(nútíð)		 ég þrumist við þrumumst
þú þrumast þið þrumist þú þrumist þið þrumist
hann, hún, það þrumast þeir, þær, þau þrumast hann, hún, það þrumist þeir, þær, þau þrumist
past
(þátíð)		 ég þrumaðist við þrumuðumst past
(þátíð)		 ég þrumaðist við þrumuðumst
þú þrumaðist þið þrumuðust þú þrumaðist þið þrumuðust
hann, hún, það þrumaðist þeir, þær, þau þrumuðust hann, hún, það þrumaðist þeir, þær, þau þrumuðust
imperative
(boðháttur)		 þrumast (þú) þrumist (þið)
Forms with appended personal pronoun
þrumastu þrumisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þrumaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 þrumaður þrumuð þrumað þrumaðir þrumaðar þrumuð
accusative
(þolfall)		 þrumaðan þrumaða þrumað þrumaða þrumaðar þrumuð
dative
(þágufall)		 þrumuðum þrumaðri þrumuðu þrumuðum þrumuðum þrumuðum
genitive
(eignarfall)		 þrumaðs þrumaðrar þrumaðs þrumaðra þrumaðra þrumaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 þrumaði þrumaða þrumaða þrumuðu þrumuðu þrumuðu
accusative
(þolfall)		 þrumaða þrumuðu þrumaða þrumuðu þrumuðu þrumuðu
dative
(þágufall)		 þrumaða þrumuðu þrumaða þrumuðu þrumuðu þrumuðu
genitive
(eignarfall)		 þrumaða þrumuðu þrumaða þrumuðu þrumuðu þrumuðu

Synonyms

Old Norse

Etymology

Noun

þruma f

  1. clap of thunder

Descendants

References
  • Entry "þruma" on page 518 in: Geir T. Zoëga "A Concise Dictionary of Old Islandic", Oxford at the Claredon Press (1910).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.