ýja

See also: þjá

Icelandic

ýja (weak verb, third-person singular past indicative ýjaði, supine ýjað)

ýja — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að ýja
supine (sagnbót)		ýjað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		ýjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég ýja	við ýjum	present (nútíð)	ég ýi	við ýjum
	þú ýjar	þið ýið		þú ýir	þið ýið
	hann, hún, það ýjar	þeir, þær, þau ýja		hann, hún, það ýi	þeir, þær, þau ýi

past (þátíð)	ég ýjaði	við ýjuðum	past (þátíð)	ég ýjaði	við ýjuðum
	þú ýjaðir	þið ýjuðuð		þú ýjaðir	þið ýjuðuð
	hann, hún, það ýjaði	þeir, þær, þau ýjuðu		hann, hún, það ýjaði	þeir, þær, þau ýjuðu

imperative (boðháttur)	ýja (þú)	ýið (þið)
	ýjaðu	ýiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

ýjaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	ýjaður	ýjuð	ýjað	ýjaðir	ýjaðar	ýjuð
accusative (þolfall)	ýjaðan	ýjaða	ýjað	ýjaða	ýjaðar	ýjuð
dative (þágufall)	ýjuðum	ýjaðri	ýjuðu	ýjuðum	ýjuðum	ýjuðum
genitive (eignarfall)	ýjaðs	ýjaðrar	ýjaðs	ýjaðra	ýjaðra	ýjaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	ýjaði	ýjaða	ýjaða	ýjuðu	ýjuðu	ýjuðu
accusative (þolfall)	ýjaða	ýjuðu	ýjaða	ýjuðu	ýjuðu	ýjuðu
dative (þágufall)	ýjaða	ýjuðu	ýjaða	ýjuðu	ýjuðu	ýjuðu
genitive (eignarfall)	ýjaða	ýjuðu	ýjaða	ýjuðu	ýjuðu	ýjuðu

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.