írünk

See also: írunk

Hungarian

Etymology

ír + -ünk (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈiːryŋk]
  • Hyphenation: írünk

Noun

írünk

  1. first-person plural (single possession) possessive of ír

Declension

Inflection (stem in -e-, front rounded harmony)
singular plural
nominative írünk
accusative írünket
dative írünknek
instrumental írünkkel
causal-final írünkért
translative írünkké
terminative írünkig
essive-formal írünkként
essive-modal írünkül
inessive írünkben
superessive írünkön
adessive írünknél
illative írünkbe
sublative írünkre
allative írünkhöz
elative írünkből
delative írünkről
ablative írünktől
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.